Afterimage incelemesi

Afterimage, halihazırda başarılı olan Metroidvania formülünü alıp, stilize ve harika bir dünyaya uygularsanız, elde edeceğiniz bir video oyunudur. Birçok yerde acımasız bölüm sonu canavarları bulunabilir; gizli alanlar, büyük sırları ortaya çıkarır ve yetenekler de ana karakterimizin gerçek potansiyelini ortaya çıkartır. Bahsettiğim iki element birbiriyle buluşunca kötü bir oyun yapmak için biraz uğraşmak gerekir ama aynı zamanda da halihazırda birbirinden kaliteli oyunların yer aldığı bir markete girmeye çalışırsınız. İşte bu sebepten ötürü de Afterimage oyununun aslında kolay gibi görünen ama oldukça zorlu bir yolu bulunuyor.

Afterimage içerisinde ziyaret ettiğimiz dünyanın adı Engardin ve kendisi şimdiye kadar gördüğüm en güzel oyun dünyalarından bir tanesi. Oyunun dünyasında girdiğiniz her yer, ilk adımınızı attığınız andan itibaren hayat dolu hissettiriyor. Bu dünyayı görsel açıdan tasarlayan sanatçının kalbinin ve ruhunun en küçük ayrıntılara kadar eklendiğini fark edebileceksiniz. Aslında bu oyun için seçilen sanat tarzı, yaşayacağınız deneyimin tamamı boyunca geliştirici ekibin, daha doğrusu oyunun dikkatinizi çekme konusundaki hünerinin bir yansıması oluyor. Özellikle de ziyaret edilecek mekanlar, sanatsal açıdan oyuncuların asla sıkılmayacağı kadar çeşitli bir yapıya sahip.

Afterimage oyunundaki bu benzersiz yapıya bir örnek vermek gerekirse, Emerald Falls gibi yerlerde yemyeşil ormanlar bulurken, Holy Grounds ve benzeri mekanlarda daha yüksek kademeli toplumları görebilirsiniz. Maceraya atılmaya karar verdiğiniz her yerde keşfedilecek bir güzellik var ve bu, oyunun sistem seçimi ve ganimet toplama ile büyük ölçüde teşvik ediliyor. Bu sayede oyunda attığınız her adım, ziyaret ettiğiniz her mekan ve keşfettiğiniz her bölge tamamen benzersiz hissettiriyor. Oyunun da en güçlü olduğu yönlerinden biri de kesinlikle bu. Hatta bu güçlü yönün diğer bazı alanlara da sıçradığını kolaylıkla fark edebiliyorsunuz.

Afterimage oyununda aynı şekilde, genel dünya tasarımının muhteşem bir şekilde yaratıldığı gibi, yaratık/canavar/düşman tasarımı da aynı mükemmellikte sunuluyor. Karşınıza çıkan her yaratığın Engardin içerisinde belli bir yeri var ve oyuna dahil edilen ufak bir ansiklopedi, oyuncuların isterlerse onlar hakkında daha fazla bilgi edinebilmelerini sağlıyor. Genellikle, çarpıcı görünümleri nedeniyle tasarımlarını tekrar gözden geçirme eğiliminde olabilirsiniz. Bu konuda sizi suçlamam; genel dünya tasarımda olduğu gibi canavar tasarımlarında da dikkat çekici elementler bulunuyor. Bundan sonra da dilerseniz oynanış elementlerine odaklanalım.

Afterimage sayesinde silahların ve büyülerin dansına şahitlik ediyoruz

Afterimage, her savaş mekaniği ve animasyonu ile hızlı tempolu bir deneyim sunma konusunda hoş bir başarıyı ortaya koyuyor. Karakter yapıları, belirli silahlar için yeni beceriler öğrenmenize ve genel karakter istatistiklerini yükseltmenize olanak tanıyan “Yetenekler” bölümü kullanılarak hassas bir şekilde oluşturulabiliyor. Yani, eğer emek verirseniz, birbirinden farklı karakter yapıları oluşturup, oyunu kısmen farklı şekillerde oynayabiliyorsunuz. Tabii ki keşfi sevenler için oyunun içerisinde öğrenilecek daha fazla yetenek bulunuyor. Bunlar da parşömenler aracılığı ile elde edilebiliyor. Böylece oyuna hoş bir derinlik katılıyor.

Afterimage oyunundaki silahlar ve büyülerin kendileri; kırbaçlar, tırpanlar, kılıçlar ve daha fazlası ile oyuncuyu meşgul etmek için üzerlerine düşeni yapan çok fazla çeşitliliğe sahip. Birçok birinci sınıf savaş modelinden birine yaklaşırken hangi silahı kullanacağınızı bilmek her zaman ayrı bir zevk veriyor. Farklı silahları deneyimlemek her zaman eğlenceli hissettiriyor. Dahası, oyun dünyasının dört bir yanına dağılmış olan bölüm sonu canavarlarının çoğu, kendilerinin saldırı kalıplarını öğrenirken, onlarla savaşırken ayrı bir keyif sunuyor. Tahmin edebileceğiniz üzere düşmanlar ve bölüm sonu canavarları size bayağı ağır saldırılar yapabiliyorlar.

Afterimage içerisindeki iyileşme mekanikleri, oyundaki yolculuğunuz boyunca daha fazlasını toplayabileceğiniz iyileştirme taşları ile çalışıyor. Alternatif olarak sağlık iksirlerini de kullanabilirsiniz. Bir diğer yandan da iyileştirme büyüleriniz her zaman dinlendiğinizde otomatik olarak yenilenecektir. Bu iyileştirme yöntemi, oyunun önemli bir kısmında aslında hafif kolay bir deneyim sunuyor ama bölüm sonu canavarı savaşları ve benzeri anlarda yine de olması gereken şekilde zorlayıcı olabiliyor. Sadece, oyunun genelinde biraz daha fazla denge olması gerektiğini hissettim, özellikle de konu can kazanma olduğu zaman.

Afterimage oyunundaki Renee isimli ana karakterimizin elinin altındaki araçların bir diğer alt kümesi, yeni alanların kilidini açmak için kullanabileceğiniz duvarlardan atlama gibi hareket yetenekleri veya vurulduğunuzda yakındaki düşmanlara zarar veren Venomous Spore gibi savaş anlarında yardımcı olarak çalışabilen Afterimage oluyor. Oyunun adını taşıyan bu yetenekler, bölüm sonu canavarlarını yenerek veya oyunun sunduğu şahane dünyayı keşfederek bulunabiliyor. Bu noktada da oyun kesinlikle hoş bir deneyim sunuyor ama bu sefer de sayı olarak bence pek yeterli olmuyor. Bu tip yeteneklerden oyunda biraz daha görmek isterdim.

Karakterler arasındaki etkileşim zaman zaman zayıf kalabiliyor

Afterimage oyununda anlatılan hikayenin temeli, ana kahramanımız olan Renee üzerine kuruluyor. Karakterimiz, köyü yok edildiğinde ruhunun pelerinli başka bir kadın tarafından emildiğini gördükten sonra Madame olarak da bilinen Aros’u geri getirmek için onun ruhunu aramaya çıkıyor. Renee, son derece sevilebilir bir kişiliğe sahip ve aynı şey oyundaki karakterlerin çoğu için de rahatlıkla söylenebilir. Ana karakterimizin kişiliği, etrafındaki dünyayla etkileşime girme şekli nedeniyle hikayeyi gerçekten bir arada tutuyor; karakterimiz oldukça erdemli ve her zaman başkalarına yardım etmek istiyor. Bu yüzden yaptığınız her şey daha doğal hissettiriyor.

Afterimage oyununun hikayesindeki problem şu ki oyunun başında Resting Well alanına ulaştıktan sonra hikaye neredeyse “Misty Waters bölgesine seyahat et ” seviyesine indirgeniyor ve hikaye üzerinde çok az bir ilerleme sağlanıyor. Yani, oyunda ne doğru düzgün bir hikaye gelişmesi oluyor, ne de hikaye anlatımı tarafında bir hareketlilik yaşanıyor. Misty Waters bölgesini geçtikten sonra da daha önce bulunduğunuz yerlere geri dönmeniz ve ardından son bölgeye geçmeniz gerekiyor. Her sektör çarpıcı bir tasarımla inşa edilmiş ancak günlüğünüzde bulunan notların ötesinde veya çok güzel yazılmış “lore” ögelerini avlamanın dışında daha fazla hikaye ögesi olmalıydı bu oyunda.

Ifree, Renee ile birlikte seyahat eden bir yol arkadaşıdır. Yalnız kendisinin bazen dayanılmaz diyalog seçimleri vardır. Örneğin, hikayede Brenda adında sevimli bir penguenle tanışacaksınız. O da zaten Karsa adında başka bir karakterin arkadaşı. Peki, bu yeni karaktere karşı Ifree ne yapıyor? Pengueni azarlıyor. Bu mizah girişimi, özellikle de Renee ve Karsa karakterlerinin ilk karşılaşması yoldaşlık dolu iken, yersiz geliyor. Zamanla, Brenda ve Ifree ile tekrar karşılaştığınızda daha fazla iletişim kurmaya başlıyorlar, bu yüzden karakter gelişiminde hala bir çekicilik var. Yine de yersiz kurulan diyaloglar ne yazık ki nadir olan hikaye anlarını öldürebiliyor.

Bir diğer yandan da Afterimage oyununun yan görevleri, Metroidvania türünün parlayan ışığının kendini daha da fazla gösterdiği yer. Bu görevlerde karşılaştığınız her karakter, görevlerde bulunan ilgi çekici diyaloglar nedeniyle dünya hakkında çok daha fazla şey öğrenmek istememe neden oldu. Bir diğer yandan da oyundaki genel seviye tasarımı, oyunun tuzaklarını ortaya çıkarmaya başladığı bir yer olarak kendisini gösteriyor. Etkili oyuncu yolları tasarlamak geliştirme sürecinin hayati bir parçası ve bu oyun, bunu iyi yaptığında gerçekten zirvelere çıkabiliyor ama dünyanın bir labirent gibi hissettirdiği anlarda, bu sadece deneyimden alınan keyfi azaltıyor.

Afterimage, olumsuz noktalarına rağmen etkileyici bir deneyim sunmayı başarıyor

Afterimage oyunundaki haritadaki birçok alanda oyuncuyu engelleyen diğer taraftan kırılabilir duvarlar var; amaç, oyuncunun önce başka bir yoldan gitmesini sağlamak olsa da böyle bir oynanış mantığı sunmanın ucuz ve sıkıcı bir yolu gibi geliyor keşfi bu şekilde engellemek; özellikle de ana yol net olmadığında. Seviye tasarımının bazıları, bu kapılı alanlar nedeniyle oyuncunun keşfi ödüllendirilmek yerine cezalandırılıyormuş gibi hissettirebilir. Bu da ne yazık ki oyunun bu güzel dünyasını keşfetmeyi biraz zorlaştırıyor. Ayrıca, oyuncunun ekrandaki yapraklar gibi unsurlar tarafından gizlenmiş yerleri keşfettiği yerlerde, tasarımın yadsınamaz bir değeri olduğu görülüyor.

Genel yol akışı, oyuncuların nereye gideceklerini merak etmelerini engelleyecek alanlarda biraz değiştirilmiş olsaydı, Afterimage muhtemelen daha da başarılı olurdu. Etkileyici bir şekilde uygulanan bir teknik alan da harita için işaretleme sistemiydi. Haritaya yerleştirebileceğiniz çeşitli farklı semboller var. Örneğin bir yere yerleştirebileceğiniz ve daha sonra geri dönebileceğiniz bir hazine sandığı ikonu gibi. Bu, keşif ve haritada gezinme yönünü verimli ama tatmin edici bir şekilde bir araya getiriyor. Ayrıca bu sayede oyunun dünyasında daha sonra yapabileceğiniz şeyleri de güzel bir şekilde aklınızda tutabiliyorsunuz efendim.

Afterimage oyununun müziklerinin ne kadar çekici olduğunu kendiniz dinlemeden ifade etmek zor olabilir. Geliştirici ekip, Engardin dünyasının sanatsal imajını dünyanın estetiğine uygun bir müzikle sürdürme konusunda harika bir iş çıkarmış. Özellikle göze çarpan bir parça, oyunun Sunken Sanctum alanında mevcut ve muhteşem bir koro ile seslendirilmiş halde. Müzik haricinde oyunun görselliğinin de oldukça başarılı olduğunu daha önce söylemiştim. Bunların haricinde, performans tarafında da herhangi bir kusur bulunmuyor. Oyunu ben PlayStation 5 konsolumda deneyimledim ve ne bir teknik sıkıntı, ne de bir FPS problemi ile karşılaştım.

İlk birkaç saat içinde Afterimage aslında kusursuza yakın bir deneyim sunuyor ama zaman geçtikçe bölümlerin çok hantal hissettiren yolları ve yarım yamalak açıklanan hikaye, oyunu ne yazık ki gerçek mükemmellikten uzak tutuyor. Bununla birlikte, 20 saatten fazla oynama süresi ile bu yapıt, zarif bir şekilde tasarlanmış yaratıklar ve döndüğüm her yerde savaşlarla dolu güzel bir dünyada gezinirken beni koltuğuma bağladı. Daha önce bu türden hangi oyunlarını oynadığınızı bilebilmem mümkün değil ama kendisi kesinlikle Metroidvania türünün güçlü oyunlarından biri. Sadece, belki türe giriş için çok daha uygun ve oyuncu dostu oyunlar bulabilirsiniz.