Deadlink oyununun, düşmanları en iyi şekilde stratejik olarak ortadan kaldırmak için metodik olarak kafadan vurmak ve bir harita içerisinde gizlenmek için zaman ayırmak isteyen oyunculara sabrı yok. Oyunda nişan almıyorsunuz, yerlerde sürünmüyorsunuz, teknik olarak ölmüyorsunuz bile. Bu oyun, boomer-shooter tarzı bir rogue lite. Oyunun yürek hoplatan temposu ve silahınızı doğru yöne doğru çekmeye olan bağımlılığı olağanüstü.
Bu özel oyun fikirleri karmaşasının gizli malzemesi rogue lite tuzakları. Bu tarzı ister moda, ister eskimiş kabul edin, rogue lite içerisinde rastgele sonuçlara dayalı rotasyonunun bir cazibesi var. Geliştirici ekip olan Gruby Entertainment, oyuncuların yabani otların arasında kaybolmasını istemezken, ileriyi düşünmeye yönelik bir uyum var. Deadlink oyununun hikayesine kendinizi kaptırmayın. 15 saat ve birkaç düzine hafif başarılı ve başarısız koşudan sonra, çok az şey anladım.
Oyuncu karakteri, beyinlerini pilotlu robotik savaş kabuklarına yerleştiren bir ajans için çalışıyor. Bu kabuklar, Yakuza ve araştırma laboratuvarları gibi organizasyonları yanlış yaptıkları için ortadan kaldırmayı amaçlayan yüksek teknolojili kurumsal casusluk parçaları. Dostça konuşmalar ve kodeks dışında yüzeyin altında yatan biraz gizem var, ancak oyuncuların bu oyunu daha yüksek zorluklarda yenmek için yoğun bir şekilde yatırım yapmalarını gerektiriyor.
Daha da önemlisi, Deadlink oyununun anlatımı ve görsel yeteneği, oynanışı için havalı bir teslimat paketi sağlamak için. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde oyun, kendisini cyberpunk temasının içine yerleştiriyor. Neon ışıklar, cyborglar, katana kullanan CEO’lar ve göğsü açıkta bırakan beyaz takım elbiseler giyen infazcılar var. Blade Runner, Miami Vice, Samurai Cop, Bionic Commando ve aklınıza gelebilecek diğer referansları hatırlayın ve bu oyunun neye benzediğini anlayacaksınız.
Deadlink, görsel olarak en uyarıcı oyun değil; grafikler nispeten basit, önemli gölgelendirme ve detaylardan yoksun. Dokular keskin renklerden oluşuyor ve seviyelerin öne çıkmasını sağlamak için genellikle baskın bir sıçrama yapılıyor. Oyun, görsel açıdan en çekici nişancı oyunu olmasa da bunun büyük bir kısmı aksiyonu sürekli olarak yüksek bir kare hızında tutmaya hizmet ediyor. Bu oyun, PlayStation 5 üzerinde rüya gibi çalışıyor. Deneyimim boyunca oyunun tökezlemesine neden olan kayda değer bir şey olmadı.
Aksiyonun sadece görsel olarak değil, mekanik olarak da akmasını sağlamak için keskin bir farkındalık var. Deadlink, görünüşe uygun olarak, silah seslerini delmek için gevrek, karanlık bir synthwave müziği kullanıyor ve oyuncunun ayaklarına ek ateş görevi görüyor. Hotline Miami serisinin en güçlü yanlarından biri, müziği oyunun havasına ve canlılığına dokuyarak şiddeti ve aksiyonu içsel bir keyif haline getirmesiydi. Aynı işitsel patlama oyuncuda hayatta kalma duygusunu tetikliyor ve daha da önemlisi asla hareket etmeyi bırakmamalarını sağlıyor.
Deadlink içerisinde hareketsiz kalmak bir ölüm cezası. Oyuncu ne kadar hızlı hareket ederse, bir merminin temas etme olasılığı o kadar azalır. Bir arenaya giriyoruz ve düşmanlar ortaya çıkıyor. Zırhı olmayan hafif düşmanlar kolayca ölüyor. Uçan dronlar yukarıdan saldırırken, yakın dövüş birimleri hızla hücum ediyor ve ağır kalkanlarla korunuyor. Bu çok yükseklikli savaş bölgelerinde cephane toplama, geçici zırh, el bombaları, harita boyunca veya tehlikeden uzakta yükseklere fırlatmak için fırlatma plakaları görebilmek de mümkün tabii ki.
Oyuncu nerede olursa olsun, düşmanlar bulundukları yerde toplanıyor. Sürekli hareket etme ihtiyacı, sık sık tehlikenin içine girip, çıkmak ve sürüyü seyreltmek için hangi düşmanların ortadan kaldırılabileceğini seçmek için bir gereklilik. Rastgele olmalarına rağmen alanların genel hatlarını anlamak ve biraz nefes almak için dar sokaklardan ve yüksek kirişlerden yararlanmak inanılmaz bir strateji. Başlangıçta, bir savaş kabuğu olan asker ile donatılıyoruz. Karakterimizde bir av tüfeği, roketatar, el bombaları, kıskaç ve bir alanda vuran bir sersemletme bombası var.
Her savaş kabuğu, cephanesi asla bitmeyen farklı bir birincil silahla donatılıyor. Bununla birlikte, ağır silah büyük hasar verir, ancak yalnızca toplama yoluyla veya yakalanabilen veya yumruklanarak açılabilen yüzen “C-Balls” kırılarak doldurulabilir. El bombaları zaman içinde bir çifte kadar dolar, ancak onları toplayarak stoka daha fazlası eklenebilir. Bir savaş kabuğunun iki becerisi bekleme süresindedir ancak bu süreyi azaltmanın yolları var. İlk turlarda Deadlink için hafif bir hantal kaos var. Eğitim bölümünü geçmenize rağmen benim gibi biri için silahlardan daha fazlasının var olduğunu unutmak çok kolay.
Bir düşmana doğru ilerleyip, pompalı tüfekle kafasını patlatmanın ritmi ve akışında ustalaşmak biraz zaman alıyor. Oyuncunun ve düşmanların hareket trafiğini ve roket cephanesi için bir C-Ball’a giden yolu belirlemek, başa çıkılması gereken sadece birkaç ağır düşman varken gerekli görünmeyebilir, ancak baskı arttığında çok önemli hale gelir. Oyuncunun kiti, kan dökerek hayatta kalmaya odaklanan bir avuç etkili ölümcül aracın hizmetinde minimal. Deadlink oyununun rogue lite unsurlarının devreye girdiği yer rastgele yol ve yükseltmedir.
Bir arenayı düşmanlardan temizledikten sonra, oyunculara geçmeleri için bir kapı seçme seçeneği sunulur. Bu kapılar implantlara, yükseltme deneyimine, mağazalara, silah modifikasyonlarına, savaş kabuğu yükseltmelerine ve daha fazlasına yol açacaktır. İmplantlar, Deadlink oyununun her koşusu boyunca rastgeleliğin en önemli unsurudur. Başlangıçta, oyuncular savaş kabuklarına dört implant yerleştirebilirler. İmplantlar genellikle bir aktif ve bir pasif güçlendirmeye sahiptir.
Güçlendirmeler, 5 saniye boyunca element hasarını artırmak, düşmanları vurmak için etrafta dolaşan bir drone’u tetiklemek, hareket hızını artırmak, çift zıplamayı etkinleştirmek veya rastgele mermilerin düşmanların üzerine gelmesine neden olmak gibi bir şey olabilir. Bununla birlikte, aktif implant etkileri yalnızca dört atanmış eylemden biriyle tetiklenebilir: Silah değiştirme, bir C-Ball kırma veya savaş kabuğu becerilerinden birini etkinleştirme.
Aktif beceri aktivasyonunu bu eylemlere bağlamak, oyuncunun saçma bir şekilde aşırı güçlenmesini önler, ancak aynı zamanda güç kullanımı ile de sınırlandırılır. Pasif beceriler, hangi eyleme atandıklarına bakılmaksızın aktiftir. Ancak en iyi aktif becerilerden bazıları 3 enerji çubuğu gerektirir, yani C-Ball kırma yuvasına atanmaları gerekir. Başlangıçta kısıtlayıcı gelse de savaşın ivmesi ve sürekli bir şeyler yapmaya olan bağımlılık gerçekten bir engel olmaktan çıkıyor ve daha çok oyuncunun bu implantların kabuklarına atandığını hatırlamasına bağlı hale geliyor.
Bir koşu ilerledikçe, oyuncular implant kapasitelerini artırmak için bir dükkanda kredi harcayabilirler. Deadlink, alanlar arasında tamamlama ödülleri olarak implantlara öncelik veriyor gibi görünüyor, bu da havalı görünüyor, ancak çoğu zaman hayatta kalma kabiliyetini önemli ölçüde artırmıyor. Oyuncular genellikle silah modları, becerileri güçlendiren savaş kabuğu yükseltmeleri veya savunma ve hasar gibi şeylere düz artışlar sunan Neuralink güçlendirmeleri için implantlardan vazgeçmek akıllıca olacaktır diye düşünüyorum şahsen.
Gerçek ödüllerin orta derecede verimli hale gelmesi için başlangıçta biraz grind gerekiyor. Oyuncular, hem savaş kabuklarına, hem de bir koşunun nasıl etkilendiğine dair kalıcı yükseltmeler satın almak için ayrı bir kazanılan deneyim ve Turing Jetonları kullanırlar. Bonus sağlık ve hasar artırılabilir, beceriler yeni pasifler alır ve bir koşu sırasında daha fazla eşya kazanılabilir veya satın alınabilir. Oyuncuların bir koşuya başlayıp atlayışta bir silah modunu, implantı ve savaş kabuğu yükseltmesini donatabilecekleri ve sonunda her birinden birden fazla seçeneğe sahip olacakları bir noktaya gelmek harika hissettiriyor oyunun içerisinde
Deadlink oyununun dört ana biyomu boyunca ilerlemek için harika bir rampa var. Belirgin bir tuğla duvar yok; oyuncular ilk patrona birkaç denemede güvenle ilerleyebilir ve daha uzun süre dayanmalarını sağlayacak kadar yükseltme parası kazanabilirler. Avcı mermisi (görünmezlik ve bir magnum ile birlikte gelir), mühendis mermisi (bir makineli tüfek ve konuşlandırılabilir bir tarete sahiptir) ve Juggernaut (bir roket yumruğu ve kesilmiş bir av tüfeği tabancasına sahiptir) almak için absürt gereksinimler gerekmez. Hiçbir mermi diğerinden belirgin bir şekilde daha iyi değil, ancak değişen miktarlarda kalkan ve sağlık içeriyor.
Deadlink ile ilgili en sevdiğim şeylerden biri, hiçbir zaman yeni bir şey öğrenmediğimi hissetmememdi. Kalkan kurtarma pikaplarının öncelikle bir düşmanı, bir beceriyle öldürdüğümde düştüğünü fark etmeden önce ilk iki alanı yenmiştim. Düşmanları patlayıcı varillerin içine kitlemek için en uygun kalıpları öğrendim. Oyun, nişan alma konusunda o kadar hassas olmalarını bile gerektirmiyor, genellikle yakındaki düşmanlara hafif vurarak kafadan vuruşa yol açıyor.
Zorluk rampası bile çok keskin değil, daha çok basit ham hasarla ölmeyen yabancı düşmanlara dayanıyor. Daha da iyisi, Deadlink, ilk oyununun ömrünün ötesinde yaşıyor. Ödülleri ve ölümcüllüğü büyük ölçüde artıran iki yeni zorluk seçeneği, kalıcı yükseltmelere ve mekanikleri anlamaya derinlemesine yatırım yapan oyuncuları ödüllendiriyor – ayrıca hikayenin daha fazlası bu şekilde gösteriliyor. Tatmin edici bir şekilde deneyim ve jeton kazandıran sonsuz mod, dikkat dağıtıcı olmaktan çok başka bir beceri testi gibi hissettiriyor.
Her savaş kabuğu için oyuncuların çevrimiçi liderlik tablosuna karşı becerilerini test edebilecekleri ve Deadlink oyununda mümkün olduğunca fazla değer elde edebilecekleri zamanlanmış meydan okuma denemeleri de var. Oyun, nadiren uyum sağlayan iki türün heyecan verici, kinetik bir karışımıdır. Rastgele koşular, genellikle roguelite tuzakları tarafından büyük ölçüde engellenmez, bunun yerine oyuncu becerisinin fiili ilerleme yöntemi olması gerektiğini belirler.
Deadlink oyununun pek çok alanından hızla geçmenin ham ivmesi son derece tatmin edici ancak giderek daha acımasız modların üstesinden gelmek için yeni yükseltmelerin ödülü, oyunu herhangi bir potansiyel sıkıntının ötesine fırlatıyor ve oyuncuların bir kez daha koşmak için yalvarmasını sağlıyor. Görselliği ve hikaye sunumu daha iyi olsaydı, eminim ki kusursuz olmaya çok yaklaşacaktı ama şu anki hali ile de oynamaya değer, eğlenceli bir yapıt var karşımızda.
