Wizards of the Coast, Dungeons & Dragons markasını sağmaya devam ediyor ve bu sefer de karşımıza Dungeons & Dragons: Dark Alliance çıkıyor. Tuque Games tarafından geliştirilmiş olan bu oyun, temelinde üçüncü şahıs bakış açısına sahip olan bir aksiyon-rol yapma oyunu. Yalnız, bu oyunun ilgi çekici olan kısmı temeli değil, adı. Malum, Dungeons & Dragons markası adını getirebileceğiniz en klasik ve ikonik masaüstü oyunlarından bir tanesi. Bu yüzden de bu marka, video oyunu evrenine düzenli aralıklarla giriş yapıyor. Tabii her zaman bu evrene ait olan oyunlarda Dungeons & Dragons adı kullanılmıyor. Bazı oyunlar, kendilerine yeteri kadar güveniyor.
Dungeons & Dragons: Dark Alliance, 1988 senesinde yayımlanmış olan The Crystal Shard isimli romanın sonrasında geçiyor. Forgotten Realms veya The Realms olarak da bilinen hikayenin içinde yer alan bu video oyunu, bizleri Faerûn içerisindeki Icewind Dale bölgesine götürüyor. Tüm bunları anlatıyorum; bu video oyununun hikayesinden tam deneyimi elde edebilmeniz için öncelikle romanları okumanız gerekiyor. Bunun için sadece The Crystal Shard yeterli gelmeyecektir; bu romanın içinde bulunduğu üçlemenin tamamını okumanız gerekiyor. Bu sayede, anlatılan hikayeyi en iyi şekilde anlayabiliyorsunuz.
Tabii ki romanları okumadan da Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyununa başlayabiliyorsunuz. Oyunun başında size kimse romanın özetini yazın diye engel koymuyor. Yine de böyle bir video oyununu geliştirirken, hikayeden kaliteli bir deneyim elde edebilmenin romanlar arkasına saklanmış olması beni rahatsız etti. Belki bu evreni çok sıkı bir şekilde seven kişiler, hikayeleri filan detaylıca biliyordur ama bu video oyunu, sıkı oyunculardan ziyade herkese ulaşmaya çalışan bir yapıta benziyor. Yani, geliştirici ekibin yapmaya çalıştığı bu iki şey biraz kafa kafaya çarpışıyor benim gözümde. Peki, bunun sonucunda hikaye neye benziyor dersiniz?
Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyunundaki temel amacımız, canavarları kendisine çeken bir kristali ele geçirmek. Bunu yaparken, kahramanlarımız ile hem güçlü canavarlarla savaşıyoruz, hem canavarları o kristalden uzak tutmaya çalışıyoruz, hem de kristali kendimiz almaya çalışıyoruz. Evet, oyunun temeli ne yazık ki hikaye tarafında daha fazla derinleşmiyor. Tabii ki deneyim boyunca bu hikaye daha farklı yönlere gidebiliyor ama öyle çok yüksek seviyeli bir şeyler de beklememeniz gerekiyor. Ayrıca, oyunda hikaye anlatımına dair pek bir şey de bulunmuyor. Dungeons & Dragons denince akıllara hemen hikaye geliyor ama hikaye, bu oyunda ne yazık ki yok.
Dungeons & Dragons: Dark Alliance, sizi ganimet peşinden koşturuyor
Rol yapma oyunu dendiği zaman artık piyasaya sürülen yapıtlarda ganimet sistemi olmaza, adeta kıyamet kopacakmış gibi bir his oluşuyor içimde. Sağ olsun, Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyunu da bu hissi yaşatmıyor ve ganimet sistemi ile geliyor. Yalnız, her şeyden önce bu video oyunundaki maceramıza bir merkezde başlıyoruz. Bu merkezde gitmek istediğimiz görevi seçebiliyoruz veya daha farklı noktalar ile etkileşime geçebiliyoruz. Mesela, öldürdüğünüz bölüm sonu canavarlarının sergilendiği bir kısım bile var bu merkezde. Ayrıca, arkadaşlarımız da kendi merkezimize katılabiliyor.
Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyununda ilerleme sağlamak için sürekli olarak yeni açılan görevlere gidiyoruz. Bu görevlerin tamamı mağara mantığına sahip. Yani, göreve giriyorsunuz, düşmanları öldürerek ilerliyorsunuz, final kısma ulaşıyorsunuz ve merkeze geri dönüyorsunuz. Yine de bu görev alanlarında yapabileceğiniz bazı yan içerikler bulunuyor. Bunlar, ne yazık ki kendilerini sürekli tekrar ediyor. Sonucunda ise tecrübe puanı ve altın kazanıyorsunuz. Altın ile ekipmanlarınızı güçlendirebilmeniz mümkün. Tecrübe puanı ise oyunun yetenek sistemine bağlı bir şekilde çalışıyor.
Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyunundaki mağaraların neredeyse tamamı çizgisel olsa bile bu bölümlerde gizli hazine sandıkları filan bulmanız mümkün. Bunların içerisinden bolca altın, nadir ganimetler veya materyaller düşürebiliyorsunuz. Bu sayede en azından bölümü keşfetmenin bir anlamı oluyor. Ayrıca, nadir ganimetleri elde etmek de her zaman olduğu gibi güzel bir his veriyor. Yalnız, tüm bunlar birkaç saat içerisinde büyüsünü kaybedebiliyor. Oyun, oldukça hızlı bir şekilde kendisini tekrar etmeye başlıyor ve bu tekrarın bozulması için de hiçbir şey yapılmıyor. Sonucunda ise sıkıcı bir deneyim elde etmiş oluyorsunuz.
Her şeye rağmen, Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyununda çok ilgimi çeken bir sistem vardı. Bölümler boyunca bazı kamp alanlarına rastlayabiliyorsunuz. Bu alanlarda isterseniz dinlenebiliyorsunuz, isterseniz de bölümde düşürebileceğiniz ganimetlerin seviyesini yükseltebiliyorsunuz. Dinlenmek, canınızı filan dolduruyor. Yani, ganimet seviyesi yükseltmeyi seçerek, oyunun içine risk katıyorsunuz. Oyun, tam olarak öyle Dark Souls tadında zorluk sunmuyor hiçbir zaman ama yine de işin içine risk girdiği zaman normalden daha fazla heyecan elde edebiliyorsunuz. Eğer ölürseniz de bölümlerin başına dönüyorsunuz.
Sürekli çevrim içi olma zorunluluğu uzun vadede can sıkıcı bir hal alabiliyor
Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyununu oynarken çevrim içi olmanız gerekiyor. Bu oyunu, internet olmadan oynamanız mümkün değil. Yani, tek başınıza olsanız bile internet gerekiyor; oyun sürekli kendi sunucusu ile bağlantı içerisinde kalmaya çalışıyor. Bu da ne yazık ki oyunu durdurma, konsolu bekleme moduna alma, internet kesintileri gibi birçok noktada can sıkıcı bir hal alıyor. Özellikle çok zor içeriklerde oyunu oynamak uzun süreler alabiliyor ve mola veremiyor olmanız da deneyiminizi mahvedebiliyor. Ayrıca, görev boyunca elde ettiğiniz ganimetleri de merkeze dönene kadar kullanamıyor olmanız benim canımı sıkan bir diğer noktaydı.
Yine de Dungeons & Dragons: Dark Alliance, bu problemlere katlanmaya değebilecek bir oynanış sunuyor. Oyunun başında dört farklı karakter sınıfından birini seçip, maceramıza başlıyoruz. Bu sınıfların tamamı benzersiz oynanış imkanları sunuyor. Mesela, barbar olduğunuz zaman ağır vuruşları temel alan bir sınıfı kontrol ediyorsunuz. Aynı zamanda büyücü ve okçu gibi sınıflar da var. Bu sınıfların tamamı, kendilerine ait kombo temelli hareketlere, yeteneklere ve daha fazlasına sahip. Blok yapabilen ve karşı saldırılar ile size cevap verebilen düşmanlar da sizi bu yetenekleri kullanmaya düzenli olarak itiyor. Ayrıca bu sayede oynanış da çeşitleniyor.
Yalnız, Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyununda bir mantık hatası yine bu noktada karşınıza çıkabiliyor. Şimdi, Dungeons & Dragons gibi masaüstü oyunlarında kendi karakterinizi yaratıp, puanları farklı değerlere dağıtarak ilerlersiniz. Bu oyunda da Wisdom gibi değerlerinizi yükseltebiliyorsunuz ama kendi karakterinizi yaratmadığınız için bunun hiçbir anlamı yok. Yani, bir barbar olarak puanınız ile büyü gücünüzü yükseltseniz ne olur? Sonuçta, barbarlar büyü kullanmıyor. Oyun, size bu noktada özgürlük sunuyormuş gibi görünüyor ama sadece doğrular ve yanlışlardan oluşuyor puan dağıtma ekranı. Yani, özgür değilsiniz.
Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyununda karakterinizi yanlış bir şekilde güçlendirmeye başlarsanız, zor ve oyun sonu içeriklerde problem çekeceksiniz. Bir barbar olarak büyü yeteneğiniz yokken neden büyü gücünüzü yükselttiğinizi düşmanlarınız size bir güzel şekilde soracaktır. Tabii her şey bu puanlardan ibaret değil. Karakter seviyesi, ganimet gücü ve benzer ögelere odaklanıp, kendinizi güçlendirip, daha önce oynadığınız bölümlerin daha zor versiyonlarının kilidini açabiliyorsunuz. Bu sayede, daha fazla altın ve daha nadir ganimetler kazanma şansını elde ediyorsunuz. Standart bir sistem kullanılıyor yani.
Dungeons & Dragons: Dark Alliance, sunum tarafında da pek etkileyici olamıyor
Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyununu 4K/HDR destekli bir televizyonda, PlayStation 5 konsolum ile deneyimledim. Bunun sonucunda elde ettiğim görsellik ise pek iç açıcı değildi. Her şeyden önce, oyun oldukça vasat görünüyor ve bunun temelini oluşturan sanat tasarımı da hiçbir şekilde ilgi çekici değil. Dungeons & Dragons gibi bir markaya açıkçası böyle bir görsellik hiç yakışmıyor. Oyunda bazen birçok öge uzaktan güzel görünebiliyor ama asıl oyun alanında hoş duran hiçbir şey yok. Ayrıca, bazı dinamik ögelerin hareketleri de hem dikkat dağıtıcı, hem de rahatsız edici. Mesela, kumaşlar filan çok düşük FPS değerlerinde anime edilmiş.
Dungeons & Dragons: Dark Alliance, en azından PlayStation 5 konsolunda 60 FPS olarak çalışıyor ama bunun haricinde oyun, PlayStation 5 konsoluna hiçbir destek vermiyormuş gibi görünüyor. DualSense üzerinde hiçbir şey yok, yükleme ekranları gayet uzun ve görsellik de oyunun eski nesil sürümüne ciddi anlamda benziyor. Yani, oyun sadece eski nesil konsollardan, yeni nesil konsollara basit bir şekilde port edilmiş gibi görünüyor. Bunun yerine, geriye dönük uyumluluk programı aracılığı ile oyunun PlayStation 4 sürümünü oynasaydık, eminim hiçbir şey fark etmeyecekti. Bu durum beni büyük bir hayal kırıklığına uğrattı.
Hayal kırıklığının pek uğramadığı bir nokta ise şaşırtıcı bir şekilde sesler ve müzikler. Aslında, Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyununun müzikleri yine bir Dungeons & Dragons evreni yapıtına göre pek epik değil ama en azından sesler, ses efektleri, seslendirmeler ve aklınıza ses ile alakalı gelebilecek diğer her şey oldukça başarılı. Bu noktada, en yüksek kalite de seslendirmelerde bulunuyor bence. Hatta bu sayede birçok düşmana benzersiz kişilikler bile kazandırılıyor ki bu durumu video oyunlarında pek yaygın bir şekilde görmüyoruz. Açıkçası, görsellikten sonra ben seslerin bu kadar yüksek seviyede olacağını tahmin etmiyordum.
Her şeyi özetlemek gerekirse, Dungeons & Dragons: Dark Alliance oyunu pek de ilgi çekici bir yapıt değil. Evet, oyunun çok iyi olduğu birkaç ufak nokta var ama o noktalar, problemli birçok temelin bile altında kalıyor. Belki, aksiyon ve rol yapma türündeki oyunları çok seviyorsanız, Dungeons & Dragons evrenine bir ilginiz varsa, üzerine bir de bu oyunu birlikte oynayabileceğiniz arkadaşlarınız varsa, indirim dönemlerinde filan bu yapıta bir şans verebilirsiniz diye düşünüyorum. Şimdiki hali ve fiyat etiketi ile incelemiş olduğum bu yapıt, ortalama üstü seviyesinin üstüne pek çıkmayı başaramıyor benim gözümde.
