Geçtiğimiz iki hafta boyunca sadece sayılı birkaç oyun oynayabildim; onlardan biri de Fate/Samurai Remnant idi. Tamam, bu bir inceleme yazarı için çok da alışılmadık bir durum değil ama bu oyundan elde ettiğim deneyimi taze tutabilmek için en az birkaç oyun daha oynamayı tercih ettim. Yine de dürüst olmak gerekirse, şu dönem içerisinde baştan sona beni kendine bağlayan bu yapıttan başka bir şey oynamak istemedim. Bu oyunu bırakmak oldukça zor oldu benim için.
Koei Tecmo tarafından geliştirilen Fate/Samurai Remnant, Type-Moon isimli oyun geliştirme stüdyosunun geniş ve ürkütücü Fate evreninde geçen bir “musou” oyunu. Eğer bu serinin oyunlarının hayranıysanız, evet, bu kesinlikle oynanması gereken bir oyun. Peki, eğer hayranı değilseniz ne olacak? Muhtemelen bu yapıtı oynadıktan sonra serinin bir hayranı olacaksınız. Bu oyunu sevmemek için pek bir sebep yok ortada.
Biraz önce de belirttiğim gibi Fate/Samurai Remnant bir musou oyunu. Daha çok Persona 5: Strikers tarzında, karşılaşmalar çok daha küçük ve büyük ölçekli savaşlarda düşman kalelerini ele geçirmiyorsunuz. Ölçülü yaklaşım benim tercih ettiğim musou tipi oyun çeşidi aslında ve bu oyun, türün sunduğu en iyi oyunlardan bir tanesi rahatlıkla olabilir.
Fate/Samurai Remnant içerisinde oyuncular, efsanevi Japon kahraman olan Miyamoto Musashi’nin en büyük öğrencisi olan Iori Miyamoto’nun kontrolünü ele alıyor. Karakterimiz, oyunun başında yeterince yetenekli başlıyor ama bu oyundaki yükseltme ve ilerleme sistemleri, oyunculara gerçekten hoş bir ilerleme ve artan güç hissi veriyor.
Fate/Samurai Remnant, hoş bir ana kahramana sahip
Iori, her biri kendi beceri setine sahip kılıçlarıyla duruş değiştirebiliyor. Esasen karakterimiz; farklı duruşları, farklı şekillerde davrandığı için tek bir karakterde birden fazla karakter gibi hissettirebiliyor. Mesela, su duruşu daha hızlıdır ve birden fazla düşmanı hızla keserken, rüzgar duruşu da kılıç ve büyüyü birleştiren bir melezdir – bu duruş, diğeriyle karşılaştırdığınız zaman hizmetkarlara ve canavarlara karşı daha çok etkilidir.
Fate/Samurai Remnant içerisindeki anında duruş değiştirme hissi tatmin edici ve sorunsuz bir şekilde çalışıyor. Bu nedenle de aksiyon oldukça akıcı hissettiriyor. Daha küçük karşılaşmalara rağmen – bir seferde yüzlerce düşman öldürmüyorsunuz – bu video oyununun sizin karşınıza çıkarttığı her düşmanla mücadele etmek oldukça anlamlı duruyor.
Ekranda diğer musou oyunları kadar çok düşman olmasa da büyük ve güçlü düşmanlarla bunu telafi ediyor bu yapıt. Fate/Samurai Remnant, oyuncuları canavarlarla ve hizmetkarlarla (Servants) karşı karşıya getirmeyi seviyor ama bu dövüşlerin istediğimden biraz daha az ilgi çekici olmasını sağlayan özel bir yönü var. Daha güçlü düşmanlar Shell Gauge adı verilen bir şeye sahiptir. Bu özellik zaman zaman sıkıcı, zaman zaman eğlenceli olabiliyor.
Shell Gauge, bir çeşit süper zırh görevi görüyor ve düşmanları büyü, karşılık verme ve hizmetkar yetenekleri gibi şeyler haricinde çoğu normal saldırıdan etkilenmez hale getiriyor. Bu düşmanlardan gelen saldırılardan sonra kısa süreli savunmasızlık dönemleri var ama büyüleri veya diğer yetenekleri kullanmak için kaynaklarınız yoksa, beklemekten başka yapabileceğiniz hiçbir şey yok.
Karşınıza çıkabilecek bolca farklı içerik var
Saldırılarınız bu düşmanlardan sadece geri tepiyor. Bu da zaman zaman bu daha güçlü düşmanların sağlığını azaltmayı oldukça zor hale getiriyor. Bu durum, savaşın akışını biraz bozuyor ve ancak karakterimizi ve hizmetkarlarımı epeyce geliştirdikten sonra bu savaşları daha az zahmetli hale getirebildim. Bir hizmetkara geçtiğinizde savaş biraz daha heyecanlı hale geliyor. Oyuncular bir göstergeyi doldurarak Saber veya Rogue hizmetkarlarının kontrolünü ele geçirebiliyor. Bunlar size hizmetkârların katıksız gücünü sınırlı bir şekilde tattırıyor ve onları kullanmak her zaman eğlenceli hissettiriyor. Keşke tüm zaman boyunca bir hizmetkar olarak bu oyunu oynayabilseydim…
Fate/Samurai Remnant yapıtının temel oynanışının büyük kısmını herhangi bir musou oyununda olabileceği gibi “button mashing” oluşturuyor. Yine de beni bu oyuna bağlayan birkaç şey daha var. Çeşitli isteğe bağlı yan görevler, Edo ile keşif ve etkileşimi teşvik eden hedefler ve birkaç mini oyun, tekrarlayan bir deneyim olabilecek bir şeye biraz daha hayat veriyor. Hikayenin çeşitli noktalarında, Iori ve Saber’ın Edo’nun leylak çizgilerine dokunduğu gerekli bir sıra tabanlı mod da var. Büyük bir strateji oyunu hayranı olmadığım için bunun biraz çok kullanılmaması benim hoşuma gitti. Yalnız, stratejik ve taktiksel deneyimler hoşunuza gidiyorsa, bu deneyim yetersiz hissettirebilir.
Fate/Samurai Remnant içerisinde tarihten kahramanlar, Fate/Stay Night romanına benzeyen sözde bir Kutsal Kase Savaşı olan Waxing Moon ritüelinde kafa kafaya savaşıyor. Ritüelin daha karmaşık ayrıntıları, sizi yavaşlatmamak için diyalog yoluyla açıklanıyor, bu nedenle ister Fate konseptine yeni, ister eski bir hayran olun, anlatı harika bir başlangıç görevi görüyor. Bu oyunda, okumanın gerçek savaştan daha fazla zaman alabileceği noktaya kadar çok fazla hikaye var. Yine de bu bir sorun değil; anlatı, oyunu oynadıkça daha fazlasını istememe neden oldu. Bu, büyük ölçüde, mükemmel karakter kadrosundan kaynaklanıyor.
Iori Miyamoto ve çağırdığı hizmetkârı Saber, Fate/Samurai Remnant oyununun ana ikilisini oluşturuyor ve oyun boyunca ilişkilerinin geliştiğini görmek büyük bir zevk. Saber, Iori konusunda isteksiz ve sık sık ona zayıf diyor, ancak Saber’ın Iori ve diğer karakterler hakkındaki algısının hikaye ilerledikçe değiştiğini görmek harika. Bir ana karakter olarak Iori son derece dik başlı ve ideallerine bağlı. Hiçbir şekilde aciz değil ve inancında asla tereddüt etmiyor. Bu, tipik bir anime kahramanınıza yeni bir bakış açısı sunuyor; farklı hissettiriyor.
Fate/Samurai Remnant, güçlü bir kadroya sahip
Tabii ki bu bir Kutsal Kase Savaşı, dolayısıyla çok sayıda başka katılımcı da var. Kendini adamış ve dürüst General Zheng Chenggong ve esprili hizmetkarı Archer’dan kurnaz Dorothea Coyett ve hain hizmetkarı Assassin’e kadar, bu kişilerin yer aldığı her ara sahne, kişiliklerinin ve genel karakterlerinin yeni yönlerini vurguladı. Efendi ve hizmetkarın birbirleriyle etkileşime girdiği çok sayıda durum ortaya çıkacak ve Fate serisinde sıklıkla olduğu gibi, bu etkileşimler birden fazla birey grubunu içerecek. Riskler artıyor, aksiyon başlıyor ve ritüelin ne kadar yüksek riskli olduğunu öğrenmeye başlıyorsunuz. Diyaloglar, Fate/Samurai Remnant içerisinde her zaman sürükleyici.
Elbette, Fate/Samurai Remnant içerisindeki çeşitli Rogue hizmetkarları unutamam. Bu efendisiz hizmetkarlar tarihin çeşitli dönemlerinden çağrılır ve ritüele kendi yöntemleriyle dahil olurlar. Fate/Stay Night romanından Ruler ve Lancer gibi tanıdık yüzlerin yanı sıra Fate/Grand Order oyunundan da başka isimleri göreceksiniz. Bu haydutların hem normal hizmetkarlarla, hem de birbirleriyle etkileşime girdiğini görmek daha da güzel. Oyunda kesinlikle biraz “fan service” de var. Yani, muhtemelen serideki favori karakterlerinizden bazılarının yeni ve heyecan verici şekillerde etkileşime girdiğini göreceksiniz. Bu da bazı oyuncuların hoşuna gidecektir.
Fate/Samurai Remnant oyununun hikayesi şaşırtıcı bir şekilde tek seferde bitecek türden değil. Seçimlerinizin hikayenin genel anlatımını etkilediği birkaç açık örnek var, bu da görmediğim en az birkaç başka son olduğu anlamına geliyor. Gerçekten de oyun, hikayenin tüm yönlerini deneyimlemek için en azından ek bir oyunu hak eden bir oyun. Benim deneyimimin sonunda tüm hikaye unsurlarının bağlanmadığı çok açık ve hatta gerçek adını asla öğrenemediğim bir hizmetkarı bile hatırlayabiliyorum. Oyun da tekrar ve tekrar oynanmayı hak ediyor bence.
Tek bir yol seçecek olsanız bile, sonuç sizi mutlu edecek kadar tatmin edici olacaktır. Eğer ki Fate/Samurai Remnant oyununu bir daha elime almayacak olsaydım, eminim yaşadığım son sorun olmazdı ama kesinlikle tekrar oynayacağım. Hakkında daha fazla şey öğrenmek istediğim birkaç karakter var, bu yüzden tekrar başlamak için can atıyorum. Neyse ki Koei Tecmo, New Game Plus ile mücadeleye geri dönmeyi kolaylaştırıyor. Yan görevler, tüm yetenekleriniz ve teçhizatınız da dahil olmak üzere çoğu ilerlemeyi devam ettirebilirsiniz. İlk oyununuzda okuduğunuz diyaloglar farklı bir renkte; böylece daha yeni içeriğe geçebilirsiniz. Daha da iyisi, ilk büyük, farklı seçime daha yakın başlama seçeneğiniz var. Bu da oyuna yeniden başlamayı hızlandırıyor.
Sunum tarafında ufak tefek zayıflıklar mevcut
Fate/Samurai Remnant ile ilgili çok fazla sorunum olmasa da görsellik ne yazık ki benim üzerimde çok da büyük bir etki bırakmadı. Fate evreninin sanat tarzını seviyorum ve bombastik, üst düzey görseller gerektiriyor; Noble Phantasms gibi yetenekler için bu oyun bunu sağlıyor. Hemen hemen diğer her şey için – çoğunlukla karakter modelleri ve ortamlar – oyun oldukça eski görünüyor.
Daha basit düşmanlarınız için bazı karakter modelleri PlayStation 2 neslinden fırlamış gibi görünüyor ne yazık ki. Bunların bazılarını görmezden gelip, hikaye ve oynanışa odaklanmanızı tavsiye ederim; Fate/Samurai Remnant oyununun en iyi olduğu yer burası. Yine de genel olarak görselliğe biraz daha fazla önem verilebilseydi, kusursuza daha yakın bir deneyim sunulabilirdi.
Birkaç kusurun belki de en iyi musou türünün yan oyunlarından birinin önüne geçmesine izin vermeyin. Persona 5: Strikers ve Fire Emblem Warriors: Three Hopes oyunlarını daha önce sevmiştim ki kendileri bence daha çok kıdemli oyunculara hitap ediyordu ama Fate/Samurai Remnant oyununun pek çok unsuru hem hayranlar, hem de yeni gelenler için muhteşem duruyor.
Gerçek bir Kutsal Kase Savaşı olmayabilir ama Fate/Samurai Remnant oyununun Waxing Moon ritüeli beni onlarca saat boyunca kendine bağlayan bir anlatıma sahip, bomba gibi, aksiyon dolu bir “musou” oyunu sunuyor. Eğer bu türü seviyorsanız ve/veya gördüğünüz şeyler hoşunuza gittiyse, bu oyuna kesinlikle bir şans vermenizi öneriyorum efendim.
