Iron Danger isimli bugün inceleyeceğim video oyunu, kendisini aslında taktiksel bir savaş oyunu olarak tanımlıyor. Oyun, geleneksel rol yapma oyunları ve sıra tabanlı strateji oyunlarının unsurlarını içeriyor ancak bu oyunun oynanış şeklini büyük ölçüde değiştiren benzersiz bir mekanik de sunuluyor oyunculara. Büyük bir güçle donatılmış genç bir kadın olan Kipuna isimli bir karakterin rolüne girerken, iki kişilik bir grupla düşmanlarla mücadele edecek ve yolunuza çıkanların üstesinden gelmek için taktiksel düşünceyi, çevrenizdeki ortamı ve yeni gücünüzü kullanacaksınız.
Iron Danger, gerçek zamanlı ve sıra tabanlı strateji oyunları unsurları harmanlayarak gerçekten benzersiz dinamik bir oynanış yaratıyor, ancak diğer unsurlar bu oyunu geride tutuyor olabilir mi? Oyun, hareketlerinizi yedi saniye öncesine kadar geri sarmanıza olanak tanıyor. Trance adı verilen bu yetenek, oyunun savaş ve bulmacalarının merkezinde yer alıyor. Oyun boyunca saati geri sararak üstesinden gelebileceğiniz düşman ordularıyla karşılaşacaksınız – ya gelen ölümcül bir darbeyi geri sararak ve stratejik bir bloğu mükemmel bir şekilde zamanlayarak ya da her ölümü geri sararak ve yolunuzu acımasızca zorlayarak basit deneme yanılma yöntemiyle oyunu oynayacaksınız.
Iron Danger içerisinde çoğunlukla bu zaman döndürme mekaniği şaşırtıcı derecede sezgisel ve tatmin edici bir şekilde işliyor. Bir düşman sürüsünü tek bir çizik bile almadan kusursuzca temizlemek için kendimi küçük vuruşlardan bile geri sararken buldum. Bu, tek bir kahramana odaklanıldığında savaşta iyi çalışsa da, kontrol etmeniz gereken bir yoldaşınız da var. Bu durum biraz garip bir hal alıyor; karakterlerinizin aynı anda yapabileceği hareketleri sıraya koymanın düzgün bir yolu yok. Her iki karakteriniz için de hareketleri sıraya koymak ve bir “başla” tuşuna basmak yerine, bir karakteri oynatmanız, ardından geri sarmanız ve diğerini oynatmanız gerekiyor.
İşte anlatmış olduğum bu durum, Iron Danger içerisinde saldırıları veya geri çekilmeleri senkronize etmenize izin verse de, mekaniğin tek bir birim için ne kadar doğal çalıştığına kıyasla garip hissettiriyor. Savaş, kontrol edilecek tek bir karakterle daha akıcı bir deneyim gibi görünüyor ve geri sarma mekaniğinin düşmanı alt etmek için taktiksel bir araç olarak tamamen güçlü yönüne odaklanmasına izin veriyor ama aynı anda iki karakteri kontrol etmenin bir yolu olarak hantal hissettiriyor. Bu da açıkçası oyunun belini birazcık büküyor, en azından ben öyle hissediyorum.
Iron Danger içerisindeki problemler bitmiyor
Karşılaştığım bir diğer mekanik sorun da kaydetme sistemiydi. Hayati bir özelliği gözden kaçırmadıysam, bölümler sırasında kontrol noktasının çok az olduğu görülüyor. Biraz ilerledikten ve ara verdikten sonra birkaç seviyeyi yeniden başlattım. Gördüğüm kadarıyla kaldığım yerden devam etmemi sağlayan manüel bir kayıt sistemi yok gibi görünüyordu. Hayal kırıklığına uğramaya başladığımı hissettiğimde ara vermeyi veya oyunu kapatmayı sevdiğim için bu benim için rahatsız ediciydi. Açıkçası bu problem bende biraz fazla hayal kırıklığı yarattı.
Bunun haricinde, bir başka problem de aslında tamamen kişisel ve muhtemelen haksız; ancak Topi karakteri bir video oyununda duyduğum en sinir bozucu seslerden birine sahip. Şunu kesinlikle belirtmek isterim ki seslendirmesi kötü değil, aslında tamamen yerinde ve sorun da bu. Topi size eşlik ettiği her saniye bağırıp çağırıyor. Topi, sadık ama hödük olarak yazılmış ve seslendirmesi de iyi niyetli ama beş bira önce konuşmayı bırakması gereken alkolik dayınızın mükemmel bir yorumu. Şu anda bile onu düşündüğümde sinirim bozuluyor açıkçası. Eminim çoğu oyuncu Topi karakterine karşı duyduğum sınırdaki mantıksız küçümsemeyi paylaşmayacaktır.
Seslendirme problemi kadar öznel olmayan bir şey de oyunun performansı. Iron Danger, benim makinemde beklediğime kıyasla şaşırtıcı derecede kötü çalıştı. Çok yksek grafik ayarlarında çalışırken saniye başına kare sayısını kontrol ettim ve savaş dışında 45 FPS civarında seyrettiğini gördüm. Oyunun konsol sürümlerinde de durum pek farklı değil. Bu video oyununun karikatürize edilmiş, düşük detaylı gibi görünen sanat tarzına ve sınırlı çizim mesafesine baktığımda, neden performans sorunları olduğunu tam olarak anlamıyorum.
Iron Danger ayrıca sanat yönetimi sayesinde çok güzel bir oyun. Stil kesinlikle kendine özgü ve ışıklandırma ile parlak renklerin birleşimi sahnelerin öne çıkmasına yardımcı oluyor. Oyun kesinlikle iyi görünüyor, ancak mekanik olarak zorlayıcı görünmüyor. Benim için, aynı sistemdeki daha yüksek detaylı oyunlardan çok daha düşük bir kare hızı görmeme rağmen, yine de oynanabilirden daha fazlasıydı. Benim için kare hızını düşüren bir optimizasyon sorunu varsa, bunun daha az güçlü sistemlerde çok daha büyük bir sorun olabileceğinden endişeleniyorum.
Iron Danger, taktik yapamayanların bile ilgisini çeker
Iron Danger oyununun savaş anlarında sunduğu konseptler kesinlikle harika ama oynanış üzerinde uygulaması ne yazık ki kötü. Yapay zeka, kafası karışmış bir şekilde etrafta dolaşıyor veya size ani sıçramalar yapabiliyor. Bu da sizi zamanı geri sarma mekaniğini kullanmaya zorluyor; düşmanlarla etkileşime girmenin gerçekten iyi bir yolu yok. Oyunun amacının bu olduğunu biliyorum ama bu durum çatışmayı çok sıkıcı bir hale getiriyor – düşmanın bana vurmasını bekleyeceğim ki bana vurmaması için ne yapmam gerektiğini bulabileyim… Kağıt üzerinde bu söylediğim sadece 1 saat filan eğlence veriyor. Oyunun kendisi 10 saatten uzun sürüyor ve bu sistem sıkıyor.
Bunun da ötesinde, Iron Danger oyununun kullanıcı arayüzü de berbat. Zaman mekaniği video düzenleme yazılımına benziyor ve tamamen sıkıcı görünüyor. Diyalog sahneleri garip bir şekilde zamanı donduruyor, böylece karakterler yanlış yönlere bakıyor veya garip pozisyonlarda duruyorlar; bu da oyunda neler olup bittiğini gerçekten önemsemeyi daha da zorlaştırıyor. Bir diğer yandan yetenek yükseltmeleriniz de sadece bekleme sürelerini biraz düşürdüğü için, evleri ve çevreleri keşfetmek sizi sadece canınızı iyileştirmek için balık gibi şeylerle ödüllendirdiğinde oyunda pek fazla rol yapma unsuru da kalmıyor. Bu da hayal kırıklığı oluşturan bir başka şeydi.
Durumu özetlemek gerekirse, Iron Danger, oldukça ortalama bir oyun. Oyunun özelliği sıra tabanlı savaşa ilginç bir bakış açısı getirmesi. Aslında temelde birçok zor rol yapma oyunu ile aynı şekilde oynanıyor ama o oyunlarda tüm kaydı yeniden yüklerken, burada her seferinde sadece birkaç saniye yeniden yüklüyorsunuz. Zaman mekaniği aslında ilginç ama daha önce de söylediğim gibi kötü uygulanmış. Aynı anda hem gerçekten harika, hem de sinir bozucu hissettiriyor. Oyunda çok fazla ilerlemediğinizden emin olursanız, gerçekten ölme riski ortadan kalıyor. Gerçekten de bir strateji oyunundan çok bir bulmaca oyunu gibi hissettiriyor kendisi.
Daha önce de belirttiğim üzere Iron Danger oyununun temel oynanış anları zaman zaman video düzenleme yapıyormuşum gibi hissettirdi. Kelimenin tam anlamıyla video düzenleme veya animasyon, savaş sistemine dönüştü. İlginç ama çok sıkıcıydı ne yazık ki. Buna karşılık, hikayeyi sevdim, keşif de fena değildi ama yollardan çıkmanın bir ödülü olmaması hayal kırıklığıydı. Oyun gibi hikaye de çoğunlukla oldukça unutulabilir hissettiriyor. Yani, bu oyun aslında hiçbir şekilde taktik yapamayan oyunculara bile hitap edebilen bir taktiksel rol yapma oyunu. Oyun güzel görünüyor, bu yüzden daha sıradan bir oyuncuysanız muhtemelen hoşunuza gidecektir. Yine de kesinlikle sadece indirimdeyken satın alın.
