2017 senesi içerisinde PlayStation 4 için çıkışını gerçekleştirmiş olan Nioh, oyuncular tarafından oldukça beğenilmişti. Orijinal oyunun en iyi yanı temel oynanışı ve sunum başarısı idi. Bu oyun, temelinde kendisini Souls oyunlarına benzetiyordu ve bunu başarılı bir şekilde de gerçekleştirebiliyordu. Ben, çoğu zaman Souls oyunlarının sanat tasarımını sevmemiştim ama Nioh, bu konuda da güzel bir iş çıkartmıştı. Şimdi ise bu yapıtın devam oyunu olan Nioh 2, yine sadece PlayStation 4 için çıkışını gerçekleştirdi ve bizler de inceledik.
Nioh, dediğim gibi başarılı bir video oyunuydu ama kusursuz değildi. Ben de dahil olmak üzere birçok oyuncu, bu oyunun hikayesinden memnun kalmamıştı. Ayrıca bu hikaye, olumsuz yorumlara rağmen oyunun ek paketlerinde de düzeltilememişti. Şimdi ise karşımızda ikinci oyun var ve bu oyun ile 1500 senelerinin sonlarına doğru gidiyoruz. Senelerden de anlayabileceğiniz üzere ikinci oyun, aslında ilk oyunun öncesinden geçiyor. Yani, karşımızda hikaye için bir devam oyunu değil de öncesini anlatan bir video oyunu var.
Nioh oyununun hikayesi biraz kafa karıştırıcı ve eksikti. Nioh 2 oyunundaki hikayenin ilk hikaye kadar başarısız olduğunu söyleyemem ama olaylara dikkat etmediğiniz zaman bu oyun da kafa karıştırıcı bir hikaye anlatabiliyor sizlere. Ayrıca, dediğim gibi bu oyun, aslında ilk oyunun öncesini anlatıyor ama tüm oyun için bu geçerli değil. Bölümlerden oluşan bu oyun, son bölümlerine kadar ilk oyunun öncesini anlatıyor. Sonlara doğru ise ilk oyunun sonrasında gidiyoruz. Yani, zaman çizgisi olarak bir tık karışık bir yapıt olabilir karşımızda.
Bu video oyununun hikayesinde, Hide isimli bir karakteri kontrol ediyoruz ve kendisini baştan oluşturabiliyorsunuz. Açıkçası, Asya temelli birçok video oyunu, karakter oluşturma olaylarını başarılı bir şekilde oluşturabiliyor ve Nioh 2 da kesinlikle başarılı bir karakter oluşturma ekranı sunuyor oyunculara. Sistem oldukça detaylı ve tam istediğiniz gibi bir karakter oluşturabiliyorsunuz. Hide, yarı-Yōkai olduğu için kendisinin alternatif halini de özelleştirebilmeniz mümkün oluyor ve görsel anlamda tatmin edici.
Nioh 2 ile benzer bir oyun tecrübesi yaşıyoruz
Bu video oyunu, aynı ilk oyundaki gibi aksiyon temelli bir rol yapma ürünü. İlk oyuna göre de bu yüzden oynanış pek fazla değişmiyor. Yine bir samuray olduğumuz için birbirinden farklı silahlar kullanabiliyoruz bu oynanış sırasında. Bu silahların arasında ikinci oyuna özel silahlar da bulunuyor, ilk oyundan ve ilk oyunun ek paketlerinden gelen silahlar da bulunuyor Tonfa ve Odachi gibi. Ayrıca her silahın kendisine ait bir yetenek ağacı da yer alıyor ve bu sayede kendi oynanış deneyiminizi ciddi anlamda özelleştirebiliyorsunuz.
Tabii ki her şey silah da değil. Daha önce de dediğim gibi bu video oyunundaki karakterimiz yarı-Yōkai olduğu için birbirinden farklı ve havalı görünen yetenekler de oyunda yer alıyor. Ayrıca oyunun içerisinde de Yōkai tipindeki düşmanları öldürdüğümüz zaman Soul Cores isimli bir öge düşüyor ve bu öge sayesinde, öldüğümüz düşmanların yeteneklerini kendimize geçirebiliyoruz. Soul Cores sayesinde düşmanların o benzersiz ve çok sevdiğimiz yeteneklerini kullanıyoruz ve oyun da her kullanımda oldukça taze bir his veriyor en azından bana.
Nioh 2, Souls tipindeki video oyunlarını örnek aldığı için tahmin edebileceğiniz üzere karşımızda oldukça güçlü düşmanlar, benzersiz bölüm sonu canavarları ve tarif edilemez bir zorluk bulunuyor. Eğer orijinal Nioh oyununu oynadıysanız veya Dark Souls III oyununu oynadıysanız, size gönül rahatlığı ile söyleyebilirim ki bu oyun, o iki yapıttan da çok zorlu bir deneyim sunuyor. Fakat bu deneyim öyle sinir bozucu bir zorluk değil, tam tersine sizi oyuna bağlayabilecek ve hafiften sinir bozarak eğlendirebilecek seviyede benim için.
Bölüm sonu canavarlarının ışık hızındaki hareketleri, sizi neredeyse tek vuruşta öldürebilecek saldırıları, zaman zaman tahmin edilemez hareketleri ve daha fazlası, bu oyunu aslında Souls türünün zirvesine taşıyabilecek seviyede. Bununla birlikte bizim karakterimiz de güçsüz kalmıyor tabii. Karakterimiz, aynı o zorlu bölüm sonu canavarları gibi hızlı hareket edebiliyor ve çılgın kombolara imza atabiliyor. Yani, bu oyunda düşmanlarınız ne kadar güçlü olursa olsun, sizler de kendi karakterinizi güçlü hissedebiliyorsunuz efendim.
Görevlere bölünen oyunlar kalmış mıydı?
Ben aslında Souls tarzındaki oyunları sevmiyorum. Yani, bu türdeki video oyunlarından severek oynadığım çok nadir yapıtlar olmuştu. Bu yapıtlardan birkaç tanesi Bloodborne ve Nioh idi. Şimdi, bu listeye aslında gönül rahatlığı ile Nioh 2 oyununu da ekleyebilirim; bu oyunun görevlere ayrılmasına ve tamamen açık dünya temelli, tüm bir deneyim sunmuyor olmasına bayıldım. Evet, bu oyun öyle Dark Souls ve Bloodborne oyunları gibi tamamen açık bir dünyada geçmiyor ve maceralarınızı görevler şeklinde seçmeniz gerekiyor.
Oyunda hem ana görevler, hem de yan görevler bulunuyor. Tüm bu görevler, ortalama birkaç saat sürebiliyor. Tabii bu süre, sizin yeteneğinize ve görevlerin zorluğuna göre de değişebilir. Mesela, benim bir görevi bitirmem zaman zaman iki saat bile sürebiliyor, hatta üç saate çıktığım bile oldu; bölüm sonu canavarlarında çok takıldım. Normalde böyle bir bölüm sisteminin oyun deneyimini güçsüzleştirdiğini söylerdim ama Nioh 2 oyunu için bu kesinlikle geçerli değil. Bu sistem sayesinde oyunu daha rahat oynayabildim ben.
Tabii ki oyunun görevlere ayrılıyor olması, ilk oyundaki kayıt noktası özelliğinin silindiği anlamına gelmiyor. Shrine isimli bu kayıt noktaları ikinci oyunda da bulunuyor ve öldüğünüz zaman ki ciddi anlamda çok sayıda öleceksiniz, bu kayıt noktalarından geri başlayabiliyorsunuz. Ayrıca bu noktalarda yine ilk oyundan Kodama isimli ruhlar da bulunuyor. Oyunun içerisinde bu ruhları buluyorsunuz ve kayıt noktalarına gönderiyorsunuz. Bu işlemi yaptıkça, o görev içerisinde daha fazla can iksiri ile oyuna başlamanıza izin veriliyor.
Şimdi, diyelim ki A bölümündeki tüm ruhları buldunuz ve B bölümüne geçtiniz. Ne yazık ki o ruhlar, A bölümünde kalıyor ve B bölümüne sıfırdan başlıyorsunuz ruh bakımından. Bu açıkçası beni ciddi anlamda mutsuz etti. Ben, ruhların o kayıt noktalarında bizimle taşınmasını isterdim. Sonuçta, görevden göreve karakterimiz gelişiyor ve güçleniyoruz. Bu güçlenmeyi hissederken, eski bölümlerdeki ilerlemelerimizin kayıt noktalarında da işe yarıyor olduğunu görmeyi isterdim fakat bu, oyunda ne yazık ki mümkün değil.
Nioh 2 oyununda artık Sudama da var
Nioh 2 oyunundaki karakterimiz çift kişilikli. Daha önce de söylediğim gibi kendisi yarı-Yōkai, yarı-insan. Kodama isimli ruhlar, karakterimizin insan hali için işe yararken, Sudama isimli yeni ruhlar da karakterimiz Yōkai iken işe yarıyor. Sudama, Kodama gibi kayıt noktalarına gönderilemiyor; kendileri Yōkai Realm tarafından baştan çıkartılmış. Kendileri, bizimle takas yapabiliyorlar ve bunun için de yere herhangi bir eşya bırakmamız yeterli oluyor. Ayrıca kendileri takas konusunda da oldukça becerikli, işe yarar ögeler veriyorlar.
Tabii ki birçok video oyunu gibi Nioh 2 oyunu da kusursuz değil. İlk oyunla karşılaştırdığımız zaman ikinci oyunun kesinlikle daha az kusuru bulunuyor ama yine de karşımızda tam puanlık bir ürün yok. Bu eksilerin ilki, oyunun ciddi anlamda zor olması. Diyelim ki sizler Souls tarzındaki oyunlara alışık değilsiniz ama bu oyunun evreni, görselliği, sunumu, oynanışı filan çok ilginizi çekti. Bu durumda, bu oyunu size öneremem; oyun sizi zorluğu üzerinden kanser edebilecek seviyede bana göre. Eğer türe yakınsanız, bu sizin için bir eksi değildir.
Bir başka eksi ise oyunun içerisindeki hatalar. Bugüne kadar benim başım oyun hataları ile çoğu zaman dert dolu olmadı. Nedendir bilmiyorum ama hata dolu oyunlarda bile ben çok nadir hatalara rastlarım. Mesela, en güncel örnek olan Anthem oyununda bile herkes günde 100 tane hata ile karşılaşıyorsa, ben 50 tane hata ile karşılaşıyordum. Yalnız, bu oyunda sanırım aynı şansım yoktu; özellikle bölüm sonu canavarlarının savaşları sırasında beni ölüme iten birkaç farklı hata ile karşılaştım ve oyun deneyimim pek olumlu etkilenmedi.
Tüm bu olumsuz noktalar aslında elenebilir veya görmezden gelinebilir seviyede diyebilirsiniz. Fakat saatlerinizi harcamış olduğunuz bir bölüm sonu canavarı karşılaşmasının sonunda basit bir oyun hatası yüzünden öldüğünüz zaman gerçekten sinirlenebiliyorsunuz. Ayrıca, bu karşılaşmaların ciddi anlamda zor olması, Nioh serisini seven biri olarak benim bile zaman zaman keyfimi kaçırdı. Sonuçta, herkes bütün gün oyun oynayamıyor ve yine saatlerin harcandığı bir karşılaşmada ölüp, tüm saatlerin boşa gitmesi güzel değil.
Alınır mı bu video oyunu?
Nioh 2 için yazmış olduğum bu inceleme yazısını bitirmeden önce oyunun görselliğine, performansına ve ses/müzik taraflarına da değinmek istiyorum. Öncelikle görsellikten bahsedeceğim; kendisi bir harika. Eğer görsel anlamda tatmin edici bir oyun istiyorsanız, kesinlikle bu oyunu bir denemelisiniz. Genel görsel kalite olsun, efektlerin tatlılığı olsun, karakterlerin gerçekçiliği olsun, her şey gayet güzel görünüyor bu video oyununda. Ayrıca oyundaki çevre detayları da gerçekten memnun edici seviyede tasarlanmış halde bulunuyor.
Bu video oyununu 4K/HDR destekli bir televizyonda, PlayStation 4 Pro konsolumda deneyimledim ve performanstan memnun kalamadım. Şimdi, PlayStation 4 Pro konsolunda olduğum için oyun bana üç farklı performans/grafik modu sunuyor. Bunlardan birinde FPS değeri, birinde çözünürlük, birinde ise görsel kalite ön plana çıkıyor. Aksiyon modunda kısmen stabil bir 60 FPS görüyorsunuz ama grafik kalitesi düşüyor. Film modunda sabit 30 FPS görüyorsunuz ama kalite yükseliyor ki böyle bir oyun için 30 FPS kabul edilemiyor.
Nioh 2 oyununda görebileceğiniz üçüncü mod ise film modunun FPS değeri kilidi kaldırılmış hali. Oyunu bu halde oynamak tam bir işkence, FPS ne 30 civarında kalıyor, ne de 60 olabiliyor. Yani, böyle bir oyunu oynayabilmek için illa aksiyon modunda olmanız gerekiyor ama bu modda da oyun, birçok güzelliğini kaybediyor. Performans ve grafik olayından bağımsız olarak oyunun müzikleri ve sesleri de ne yazık ki ön plana çıkamıyor. Seslendirmeler filan ortalama üstü ama müzikler pek akılda kalıcı değil.
Durumu özetlemek gerekirse Nioh 2, Souls tarzı oyun sevenlerin kaçırmaması gereken yapıtlardan bir tanesi. Özellikle de Sekiro: Shadows Die Twice oyunundaki samuray temasını sevdiyseniz, bu video oyununu da sevebilme ihtimaliniz çok yüksek. Genel anlamda söylemek gerekirse ilk oyunda güzel olan her şey, bu oyunda daha da güzel bir hale sokulmuş; ilk oyunda başarısız olan şeylerin ise üzerine gidilmiş, iyileştirmeler yapılmış ve başarı elde edilmiş. Bence, oynayabileceğiniz en iyi güncel Souls tarzı oyundur bu yapıt.
