Nocturnal gibi iki boyutlu platform-aksiyon oyunları her zaman ilgimi çeken bir tür olmuştur. İki boyutlu olarak oynadığım ilk platform aksiyon-oyunu 1989 yıllında çıkan Prince of Persia oyunuydu. Prince of Persia ile türe hızlı bir giriş yaptıktan sonra Castlevania serisini, Ori and the Will of the Wisps, Metroid serisini, Blasphemous, Guacamelee 2, Steamworld Dig 2, F.I.S.T.: Forged In Shadow Torch, Hollow Knight ve daha yazabileceğim bir çok platform-aksiyon oyununu zevkle oynadım. Metroid Dread ise bu zamana kadar oynadığım en iyi platform-aksiyon oyunuydu.
Son zamanlarda türde oynadığım en iyi oyunlarından biri F.I.S.T.: Forged In Shadow Torch yapımıydı. Bu oyunun dövüş mekanikleri, gerçekten çok etkileyiciydi. F.I.S.T.: Forged In Shadow Torch, hikâye ve yan içerikler anlamında da çok tatmin edici bir yapımdı. TiGames kesinlikle çok iyi bir iş çıkarmıştı. TiGames, bahsettiğim bu oyun ile bende kesinlikle harika iz bırakmıştı. Nocturnal oynarken de beklentim, F.I.S.T.: Forged In Shadow Torch oynarken yaşadıklarıma benzer bir tecrübe yaşamak oldu.
Nocturnal Nahran adı verilen adanın, gizemli ve tehlikeli bir karabulut tarafından sarılmasını konu alıyor. Oyunda, Ardeshir adında kılıçlı bir askeri yönetiyoruz. Ardeshir olarak Nahran derinliklerine inmemiz, gizemli karabulutun sırrını çözmemiz ve adayı bu beladan kurtarmamız gerekiyor. Ardeshir ve oyunda uğraştığımız karabulutlar, oyunumuzun odak noktasını oluşturuyorlar. Oyun boyunca da başımıza bela olan gizemli karabuluttan kaçıyoruz veya kılıcımızı ateşle güçlendirdiğimiz zaman kendisini savuşturuyoruz.
Oyundaki hikâye anlatımı sadece oyun içi metinleri aracılığıyla oyuncuya aktarılıyor. Bu anlatım tekniğinden dolayı oyun boyunca karışılacağımız bütün karakterlerin ve Ardeshir’in sesi sadece “hıı hıı” şeklinde oluyor. Bu durum başta biraz can sıkıcı gelebiliyor ama zamanla bu duruma alışıyorsunuz. Oyun boyunca diyalog kurabileceğiniz çoğu karakterde akılda kalıcı olmadığından dolayı bir süre sonra bu durumun farkında bile olmayacağınızı rahatlıkla söyleyebilirim.
Ne kadar ateş o kadar köfte
Oyuna girer girmez kayığın üstünde bulunan notu okuduktan sonra Ardeshir ile yağmur altında ilerlemeye başlıyorsunuz. Bu tarz oyunlarda normalde çevre tasarımları oyunculara çok güzel manzaralar sunar ama Nocturnal bu konuda biraz zayıf kalmış. Ardeshir ile biraz ilerledikten sonra oyunun odak noktası olan karabulutumuzla tanışıyoruz. Karabulutu, ateş dışında bir şey durduramadığından dolayı hızlıca kaçıp kendimizi binanın dışına atıyoruz. Bu konuda şanslıyız ki Ardeshir kılıcını meşaleleri kullanarak alevlendirebiliyor. Ardeshir kılıcını alevlendirdikten sonra alt tarafta bir bar açılıyor. Bar kılıcınızdaki ateşin ne kadar süre kalacağını gösteriyor. Oyunun başında kendinizi ateş, kılıç ve meşale ilişkisine alıştırmanızı tavsiye ederim çünkü bu ilişki oyun boyunca sürüyor.
Oyun boyunca bol bol maruz kalacağımız dövüş mekanikleri ise biraz yapay gözüküyor ama bir süre sonra bu duruma da alışıyorsunuz. Oyunun başlarında savaşa girdiğimiz zaman sadece kılıç kullanıyoruz. İlk bölüm sonu savaşından sonra ise fırlatma bıçaklarına kavuşuyoruz. Bunun dışında diğer oyunlarda çift zıplama olarak bildiğimiz mekanik, oyunda karşımıza zıpla kılıçla saldırı yap şeklinde çıkıyor. Eğer daha uzağa zıplamak istiyorsanız, öncelikle zıplamanız ve daha sonra saldırı yapmanız gerekiyor. Zıplama mekaniğini dövüşlerde saldırılardan kaçınmak için de kullanılabiliyor. Saldırılardan kaçınmak için kullandığımız başka bir mekanik olan yuvarlanma ise yine oyunda bulunuyor.
Oyun için kayıt mekanizması büyük meşalelerle sağlanmış. Bu meşalelerin yanına geldiğiniz zaman meşale yanıyor ve ölmeniz durumunda son yanmış olan meşalenin yanından oyuna tekrar başlıyorsunuz. Sağlık göstergeniz ise ekranın sol üst köşesindeki karelerle gösterilmiş. Düşmanların göstergeleri ise başlarının üzerinde duruyor. Oyunda çok detaylı olmasa da bir yetenek ağcı bulunuyor. Oyun içindeki hediye noktalarına geldiğinizde, sağdan soldan topladığınız paralarla yeni yetenekler kazanabiliyorsunuz. Örnek olarak, kazandığınız yeni bir yetenekle kılıcınızda bulunan alev ile sağlığınızı yenileyebiliyorsunuz.
Oyunu eleştirebileceğim diğer konu ise bölüm sonu savaşları olacak. Oyun içinde çok fazla bölüm sonu savaşı bulunmuyor ama var olan bölüm sonu savaşlarının bir kısmını da anlaşılmıyor. Dövüş sistemi iyi işler çıkarırken bölüm sonu savaşlarının bu kadar sıradan olması biraz moral bozucu olabiliyor. Son olarak savaş mekanikleri hakkında yaptığımız özel saldırıları anlatabilirim. Oyun içinde yerde bulunan, üzerinde ateş resmi olan taşlar bulunuyor. Bu taşların yanına gelip, temas ettiğiniz anda karakteriniz alev alıyor ve yaptığınız her şey alevli hale geliyor. Ardeshir bu forma girdiğinde dövüşmek gerçekten çok zevkli oluyor.
Platform, bulmaca ve savaş dinamikleri Nocturnal yapımında buluşuyor
Nocturnal beni bir şekilde etkilemeyi başardı. Oyun iki boyutlu olmasına ve çevre tasarımlarına yeterince özen gösterilmemesine rağmen grafiklerdeki yumuşaklık ve akıcılık gerçekten iyiydi. Karakterlerin konuşmalarında kullanılan “hıı hıı” seslerini görmezden gelirsem diğer seslendirmeler ve efektlerin, gerçekten kulağa hoş geldiğini ve ortalama bir kalitede olduğunu söyleyebilirim. Oyunu öncelikli olarak klavye ve fare ile oynamayı denedim. Çok kısa bir süre sonra klavye ve fare ikilisinin oyuna uygun olmadığını anlayarak oyun kumandasına geçiş yaptım. Kontroller, bulmacalar ve savaş sistemi için gayet makul bir şekilde tasarlanmış. Oyun boyunca performans olarak herhangi bir sıkıntı ile karşılaşmadım. Oyunu en yüksek grafik ayarlarında akıcı bir şekilde rahatlıkla oynayabildim.
Nocturnal oynama süresi olarak size 3 saate yakın bir zaman sunuyor. Oyunla geçirdiğiniz 3 saat içinde bol bol bulmaca çözüyorsunuz, akıllıca ve karmaşık şekilde tasarlanmış tuzaklardan kaçıyorsunuz ve tatmin edici bir düzeyde savaşlara giriyorsunuz. Açıkçası, Nocturnal size 3 saat boyunca iki boyutlu platform-aksiyon oyunundan almanız gereken her tadı güzelce yaşatıyor. Nocturnal oyununu yazı boyunca iki boyutlu platform-aksiyon oyunu diye adlandırdım ama bu tür son zamanlarda Metroidvania olarak da adlandırılıyor. Bu ismin çıkışı noktası ise türün en popüler serileri olan Metroid ve Castlevania isimlerinin birleşmesi oluyor.
Nocturnal hakkında söyleyebileceğim zayıf yönleri, yazı içinde parça parça aktardım. Oyun hakkındaki olumlu düşüncelerim ise tek bir başlık altında toplayabilirim: Nocturnal yapım olarak tam bir Metroidvania oyunu olmuş. Bundan dolayı oyunda bulmaca, platform öğeleri ve savaşlar konusunda başarılı bir deneyim sunuluyor. Oyunun yapımcısı olan Sunnyside Games, oyuncuların Metrodivania öğeleri dışında herhangi bir şeye odaklanmalarını istememiş. Oyun hakkında en çok beğendiğim nokta, kesinlikle bu özelliği oldu.
Sonuç olarak, ellimizde son zamanlarda çıkarılmış Metroidvania yapımlarının ortalama üstü örneklerinden bir tanesi bulunuyor. Oynarken, oyunun hiçbir yerinde sıkılmadım ve zevkle oynadığımı söyleyebilirim. Türün sevenleri için iyi bir tercih olacağını düşünüyorum. Türe yeni giriş yapacak olan arkadaşlarımız için iyi bir başlangıç tercihi olmayabilir ama kesinlikle yanlış tercihte olmayacaktır. Yaklaşık 300 TL fiyat etiketine sahip olan Nocturnal yapımı için indirim zamanını takip etmenizi ve indirimli olarak kütüphanenize eklemenizi tavsiye ederim.
