2021 senesinde devam edeceğini düşündüğüm serilerden bir tanesi Oddworld değildi. Serinin bir önceki oyunu Oddworld: New ‘n’ Tasty idi ve 2014 senesinde çıkmıştı. Ayrıca ben o oyunu da PlayStation 4 konsolumda oynamıştım ve gayet de beğenmiştim. Yalnız, Oddworld benim için unutulan oyun serileri arasında yer alıyordu. Şimdi ise bilmem kaç sene sonra Oddworld: Soulstorm ile serinin devam ediyor olması beni çok şaşırtıyor. Üstüne üstlük, serinin bu yeni oyunu, 1998 senesinde piyasaya sürülmüş olan Oddworld: Abe’s Exoddus oyununun yeniden yapımı olarak geliyor. Tabii ben o oyunu oynamamıştım.
Oddworld: Soulstorm, her ne kadar bir yeniden yapım olsa bile aslında Oddworld: New ‘n’ Tasty ile başlatılmış olan hikayenin devamı niteliğini taşıyor. Oyunun hikayesinde yine Oddworld isimli bir gezegenin Mudos kıtasına gidiyoruz. Bu kıta içerisinde birbirinden farklı ırklar, birlikte yaşıyor ama ortada bir denge yok. Mesela, Glukkons ırkı genellikle endüstri ile uğraşıyor ve Mudokons ırkını da köle olarak kullanıyor. Ayrıca, bu kölelerin hiçbir değeri de bulunmuyor. Tabii bizim kontrol ettiğimiz karakter de tahmin edebileceğiniz üzere o kölelerden bir tanesi ama biz öyle sıradan bir köle değiliz.
Kontrol ettiğimiz ana karakterin adı Abe ve kendisi, 300’den fazla köleyi kurtarıp, onları köle olarak kullanan şirketlere ve ırka karşı bir devrim başlatıyor. Yalnız bunu yapmak hiç de kolay değil. Sonuçta, dev gibi şirketlerle karşı karşıya gelmemiz gerekiyor. Bu sırada, o şirketler de bizden korkuyor olacak ki Soulstorm Brew isimli bir içecek geliştiriyorlar. Bu içeceği tüketen köleler, köle olarak çalışmaya devam ediyor ve Abe, onların fikirlerini değiştiremiyor. Yani, bildiğiniz beyin yıkama işlemi gerçekleştiriliyor. Ayrıca oyunun hikayesinde karşımıza Molluck ve Alf gibi tanıdık karakterler tekrardan çıkıyor.
Oddworld: New ‘n’ Tasty de aynı Oddworld: Soulstorm gibi bir yeniden yapımdı ama bahsi geçen ilk oyun, çok daha yoğun bir şekilde kopyala-yapıştır mantığını kullanıyordu. Özellikle de o yeniden yapımın hikayesi, orijinali ile birebir aynıydı. Ben açıkçası zamanında buna pek dikkat etmemiştim ama şimdi incelediğim ikinci oyunda işler daha farklı işliyor. Bu oyun yeniden yapılıyor ve bu sırada oyunun hikayesi de genişletiliyor. Ayrıca, orijinal oyun da unutulmuyor ve onun da en sevilen ve en başarılı görülen hikaye noktaları kullanılmaya devam ediliyor. Peki, bunun sonucunda tam olarak nasıl bir hikaye görüyoruz?
Oddworld: Soulstorm, karanlık bir noktaya çekiliyor
Oddworld, her zaman için karanlık bir evrene sahip olmuştu ama bu evrenin gücünü neredeyse hiçbir oyun tam olarak yansıtamamıştı. Yani, evrenin karanlık ve çok daha derin bir yapıya sahip olduğunu biliyoruz. Irkçılık gibi daha gerçek konulara, belki de rahatsız edici bir şekilde değinileceğini de biliyoruz ama bu seri, her zaman için en güvenli yoldan hareket etmişti. Bu sebepten ötürü de çoğu zaman hikaye tarafında bir tatmin edicilik sağlanamamıştı. Oddworld: Soulstorm ile ne yazık ki bu durum pek değişmiyor. Yani, oyun kesinlikle daha karanlık ve derin olmayı deniyor ama gerekli seviyelere ne yazık ki inemiyor.
Oddworld: Soulstorm, kesinlikle ortalama üstü bir hikaye sunuyor ve bunu iyi de anlatıyor ama sadece potansiyelini kullanamıyor. Bu sırada, daha çok başarılı olan taraf ise hikaye boyunca karşımıza çıkan karakterler ve onların tasarımları. Ben her oyunda hatırlanabilir karakterler görmek isterim ve bence bu oyun da isteğimi yerine getirebiliyor. Daha önce saymış olduğum eski karakterler, yeni karakterler ve genel anlamda karakterlerin sanat tasarımında yapılan değişiklikler çok iyi bir şekilde hissediliyor. Karakterler, bu sefer gerçekten karaktere benziyor ve göze hitap etmeyi de başarıyor.
Oddworld: Soulstorm oyununun evreninin ne kadar karanlık ve derin olduğunu karakterlerin tasarımlarında görebildiğimiz gibi mekan tasarımlarında da görebiliyoruz. Oddworld: Abe’s Exoddus oyununu oynamadığımı söylemiştim ama sonuçta karşımızda bir yeniden yapım var. Bu yüzden dersime çalıştım ve mekanlara da baktım. Yeni oyundaki hem eski mekanlar, hem de tamamen yeni mekanlar birbirinden güzel görünmeyi başarıyor. Bir noktadan sonra atmosfer sanki her bölümde aynıymış gibi hissedebiliyorsunuz. Bu benim bölümlerle alakalı en büyük eleştirim olacak sanırım. SoulStorm Brewery filan benzersiz atmosferlerle muhteşem olabilirdi.
Tüm bunların haricinde bir de Oddworld serisinin genel anlamdaki oynanış temelli problemleri var. Oddworld: New ‘n’ Tasty, beni özellikle platform ögeleri ile rahatsız etmişti ki bu markanın tamamen platform oyunundan ibaret olduğunu da göz önünde bulundurursak, pek de iyi bir şeyle karşı karşıya sayılmayız. Bunun haricinde, serinin bir önceki oyununda genel anlamda pek bir şey de yoktu. Yani, bir oynanış mekaniği veya sistemi olarak farklı bir şeyler sunulmuyordu. Kendimizi dümdüz bir oyun oynuyormuş gibi hissediyorduk. Oddworld: Soulstorm ise bu konuda gerçekten güzel adımlar atmayı başarıyor.
Oynanış tarafında işler iyiye gidiyor
Biraz önce de söylemiş olduğum gibi serinin bir önceki oyunlarında platform ögeleri ile ciddi problemler yaşamıştım. Oyunun zorluğundan bahsetmiyorum; platform temelli oynanış hiç eğlenceli hissettirmiyordu. Oddworld: Soulstorm oyununda ise bu durumu iyileştirmeyi başarmış geliştirici ekip. Artık karakterimiz çok daha akıcı bir şekilde hareket edebiliyor ve daha da önemlisi, çift zıplama yapabiliyoruz. Bu aslında çok küçük bir sistem gibi görünebilir ama oynanışı gerçekten en temelden iyileştiriyor. Ayrıca, oyunun kontrol şeması da neredeyse hiçbir şekilde değişmemiş ki bu sayede oyuna oldukça hızlı bir şekilde başlayabiliyorsunuz.
Kontrol şeması değişmemiş olabilir ama Oddworld: Soulstorm oyununda değişen birçok şey bulunuyor. Mesela, karşımıza eşya üretme sistemi çıkıyor. Bu sistem, oynanışa kesinlikle derinlik ve taktiksel bir yapı katıyor. Aynı zamanda, oyunda attığınız adımları ve gerçekleştirdiğiniz aksiyonları ödüllendiren bir rozet sistemi de bulunuyor ki bu benim favorim oldu. Rozet sistemi sayesinde bölümlerde her şeyi, en sonuna kadar yapmak ve tüm gizemleri çözmek istiyorsunuz. Bu da hiçbir zaman kötü bir şey değildir benim gözümde. Ayrıca artık gizlilik gerektiren noktalarda da kötü karakterler için bir belirteç sunuluyor; bizden ne kadar haberdar olduklarını anlayabiliyoruz.
Oddworld: Soulstorm, sunum tarafında da çok iyi bir iş çıkartıyor. Daha önce de söylemiştim ama tekrarlayacağım; oyunun sanat tasarımı gerçekten müthiş. Karakter tasarımları olsun, bölüm tasarımları olsun, kendisini biraz tekrarlasa bile atmosferler olsun, gerçekten göze hitap eden bir deneyim sunuluyor. Yine de bu oyunun genel görsel kalitesi çok yüksek değil. Oyunun yeni nesil sürümünü PlayStation 5 konsolumda deneyimlemiş olmama rağmen, yeni nesil hissi alamadım. Görselliğin yanında performans tarafında da herhangi bir problem bulunmuyordu. İnanılmaz stabil bir deneyim aldım oyundan.
Oddworld: Soulstorm, serinin orijinal hissini çok iyi bir şekilde taşıyor ama bu sırada yepyeni içerikler ve sistemler de sunuluyor. Eşya üretme ve rozet sistemleri gibi yenilikler, oynanışa yeteri kadar detay katıyor. Oynanışın temelinde ise zaten gizlilik, platform ve bulmacalar klasik olarak yer alıyor. Eğer temele bakacak olursak, karşımızda kesinlikle Oddworld serisini seven oyuncuların hoşuna gidecek bir yapıt var. Benim bu noktadaki en büyük şikayetlerim, hikaye ve bölümler üzerinde duruyor. Oyun, kesinlikle başarılı bir yeniden yapım ama yine de bazı sınırlandırmaların kurbanı olmuş, bu yüzden kusursuz bir yapıt olamamış gibi görünüyor.
