Rogue Flight, eski tarz arcade esintili shoot ’em up ile geçmişten gelen bir video oyunu. Öncelikle, bu yapıt, düşman dalgaları ve dev patronlar üzerinize uçarken görüşünüzün aşırı güçlü yıldız savaşçınızın arkasında yer aldığı bir üç boyutlu, üçüncü şahıs, uzay ve nişancı oyunu. Ekran görüntüleri bunu satmayabilir ama bu oyun bir kapaklı telefon gibi stil ve nostalji dolu.
Gerçek animasyonların çoğu önsözde olmasına rağmen 1980’lerin uzay animesi titreşimleri her yerde. Cell Shaded tipi görsellik son zamanlarda klişe haline geldi ama bazı güzel renk blokları ve görsellerin tüm tonunu değiştiren bir tür retro/CRT filtresi de var. Ekran görüntülerinde bu pek gözükmüyor; oyunu gerçekten hareket halinde görmeniz gerekiyor,
Oyunun kendisi, inanılmaz bir hız hissi ve ışığı ağır çekimde büken ve kaydıran kaçınma manevraları ile sinematik bir kaliteye sahip. Lavların üzerinden, buz bulutlarının veya iyon fırtınalarının içinden uçarken düşman gemileri ve enkazları hızla geçip gidiyor. Ara sıra devasa asteroidler veya ekranı dolduran dretnotlar da ortaya çıkıyor ve ölçek duygusu şahane bir şekilde veriliyor.
Yeterince yükseltme ve düşük bir zorluk ayarıyla ana endişeniz, gelişigüzel ateş ederken kombonuzu devam ettirmek olacak ama daha yüksek zorlukta veya sadece bir topla başladığınızda işler farklı. Fiziksel atışlardan kaçmak ve savuşturmak için kaçma hareketini kullanırken açıklıklar aramak ve atışlarınızı sıralamak isteyeceksiniz. Bir özel manevra çoğu mermiyi savuştururken sizi ileri fırlatır ve diğerleri şok dalgasına yakalanan her şeyi ortadan kaldırarak geminizi ekran boyunca süpürür.
Tekillik sürücünüzü kullanarak biraz cephane emebilirsiniz. Bunların her biri sizi saldırıya açık hale getirebilir, bu yüzden kaçmaya devam edin ve savuşturma düğmesine hazır olun. Ayrıca, yeterince yüksek bir kombo kalkanınızı geri yüklediğinden, kombonuzu uzatmaya yardımcı olmak için füzelerdeki kilidinizi kullanmalısınız. Tüm bunlar oyuna bir ritim ve beklediğimden daha fazla taktiksel derinlik kazandırıyor ama aynı zamanda dron dalgalarını yok etmek de gerçekten eğlenceli.
Eğer bir patronun karşısına varsayılan topunuzdan başka bir şeyle çıkmazsanız bu yüksek tempo bazen durma noktasına gelebiliyor ama biraz şans ve doğru yükseltmelerle onları saniyeler içinde paramparça edebilirsiniz. Karakter portreleri, tamamen gerçek anime kahramanı karakteriniz ile iletişim kurmak için sunuluyor; bunlar arasında DarinDe Paul ve Jess Nahikian tarafından seslendirilen ilgi çekici birkaç karakter de var tabii ki.
Genel konu ise bu tür oyunlar için oldukça standart – bir gemi, uzaylı/makine donanmasına karşı gibi bir şey ama birden fazla sona sahip olmanın yarattığı belli bir dokunaklılık var. İlk birkaç görevden sonra temel olarak sizi farklı aşamalara götüren bir rota seçiyorsunuz, bu yüzden oyun süper derin değil ama size en az dört farklı oyun deneyimi sunuyor. Bununla birlikte, kullanılan aşamalarda bir örtüşme de var. Bu bölümleri geçtikten sonra daha yüksek zorluklarda tekrar deneyebilirsiniz.
Beş zorluk seçeneği saydım ki bunu görmek harikaydı; bu arcade tipi nişancı oyunları çoğu zaman tam olarak oynamak istediğim şey ama üçüncü aşamada becerilerimi aşıyor. Daha yüksek zorlukların ekstra bir heyecanı var. Bunları bitirdikten sonra, Rogue Flite modu da var. Tüm koşu için tek can, rastgele ayarlama ve daha zorlu düşmanlar, hatta kilidini açmak için daha zorlu bir versiyon bile var. Sadece zorluk seviyesi arttıkça yükseltmeleri toplamanıza olanak tanıyan tam bir Roguelite modu olmaması beni biraz hayal kırıklığına uğrattı.
Yine de işler istediğim gibi ölçeklenmiyor ve en yüksek yükseltmelere sahip olduğunuzda oyun zorluğunun bir kısmını kaybediyor. Yine de yükseltmelerin bir seçim olduğunu tahmin ediyorum. Farklı modlar ve farklı zorluklarda yüksek skor peşinde koşmak sadece bir yere kadar gidebiliyor, ete kemiğe bürünmüş bir Roguelite modu tekrar oynanabilirliği gerçekten artırabilirdi. Ayrıca, geminizi görevler arasında yükseltebilirsiniz ama bir aero yükseltme ve bir taktiksel yükseltme alırsınız. En azından ilk başta, bu sizi hızı mı yoksa manevra kabiliyetini mi yükselteceğinizi veya silahları füzelere mi tercih edeceğinizi seçmekle sınırlıyor.
İlk başta yükseltme puanları kafamı karıştırdı ama bir mağaza veya yetenek ağacı gibi çalışmıyor. Ne kadar çok kullanırsanız, o kadar çok puan kazanıyorsunuz ve her bir yükseltmenin donatılabilmesi için bir puan eşiği var. Çok sayıda seçenek var ama keşke daha fazla olsaydı ve biraz daha kolay görülebilen bir liste olsaydı… Sonunda, bir silaha ekstra efektler ekleyen yükseltme paketlerinin kilidini açacaksınız ve daha sonra güç, ilerleme ve neredeyse fanatik devo hissi için tek bir yükseltme ile birkaç yönü veya silahı artırabilirsiniz.
Rogue Flight oyununun tam anime tarzı açılışı, uzaydaki heyecan verici kahramanlıklarınız için sizi tamamen heyecanlandırmak için kendi şarkısıyla birlikte geliyor ve arka plan müziği oyunu ilerletmeye devam ediyor. Bu, asteroitleri ve uzay çöplerini hızla geçerken kulaklarınızda çınlayan tüm zap ve bom sesleriyle yüksek sesle oynanmak isteyen bir oyun. Ses efektleri bile bana Star Wars evrenini hatırlatan bir siren ve aynı zamanda da oldukça nostaljik. Koşuları tamamlamaya devam ederseniz Retro modunun da kilidini açarsınız, bu da ses testi menüsünde de dinleyebileceğiniz tam bir PCM müziği ile oynamanıza izin veriyor.
Gerçekten sahip olduğum tek şikayet, bazı ortamların ve silahların neler olup bittiğini görmeyi oldukça zorlaştırması, sık sık değil ve genellikle sadece hareket eden her şeyi öldürerek çözülüyor. Bu ve ilk birkaç koşunuzda hangi silahların kilidini açacağınız konusunda belirli bir şans unsuru var, bu da bazı patron savaşlarını biraz sıkıcı hale getirebilir. Titreşim ve uyarlanabilir tetikleyicilerin de bazı kişileri rahatsız edebileceğini düşünüyorum ancak devre dışı bırakılabilirler ve eğer onları açık tutmaktan memnunsanız oldukça yoğun hissettiriyorlar. Ayrıca hassas olanlar için yanıp sönme efektlerini kapatan bir ayar da mevcut. Zaman zaman iyi düşünülmüş yani.
Tüm insanlığın potansiyel kurtarıcısı olan gemimizden de (Arrow) bahsetmek istiyorum. Bu modern oyunlardaki en ilgi çekici yıldız gemilerinden biri. Klasik R-tipi stiliyle tamamen üç boyutlu olarak, şahane duruyor. Arrow, Ring Raiders ve Buzz Lightyear gibi çeşitli şeylerden en havalı uzay uçağı tasarımlarına sahip. Hatta hangi yükseltmeleri seçtiğinize bağlı olarak konfigürasyonu bile değişiyor. Oyun, oyun içinde ve dışında gemiye iyi bir bakış atmanızı sağlamaktan da çekinmiyor.
Ekran görüntüsü almak için duraklatma menüsünü kullanarak güzel ve temiz görüntüler bile elde edebilirsiniz ama bunun için kameranın biraz kontrol edilmesini isterdim. Ayrıca seçebileceğiniz 100’den fazla görünüm tasarımı var, basit ama çok havalı, her birine bakarak ve her çalıştırmadan önce bir şeyleri değiştirerek zaman geçirdim. Görünümlerin oyun yoluyla açılmasına gerek olmaması beni biraz şaşırttı ama tüm seçeneklerin en baştan mevcut olmasından nefret etmedim.
Bir oyun Last Starfighter ve Terminator gibi markalara atıfta bulunuyorsa ve artık hepimizin daha iyi bilmesine rağmen kanat taklasına, varil taklası demekte ısrar ediyorsa, o oyunun atari salonu nostaljisine adanmış olduğunu bilirsiniz. Geliştirici ekip olan Truant Pixel cephesinin VR oyunlarıyla ilgili geçmişi göz önüne alındığında, VR desteği olmadığı için biraz hayal kırıklığına uğradım ama en azından birinci şahıs seçeneği var. Öğretici bölüm için tamamen nostaljik bir wireframe sanat tarzı bile var ama bunun etrafında inşa edilmiş bazı VR görevlerini de görmek isterdim.
Varsayılan zorluk derecesinde hikâyeyi tamamlamam yaklaşık 9 saatimi aldı ama baştan sona bağımlısı oldum. Ayrıca oyun ucuz da. Star Wars Squadrons yapıtından bu yana bir uzay gemisinde yaşadığım en büyük eğlence için makul bir fiyatı var. Bir oyun en son ne zaman “nabız hızlandıran aksiyon” olarak tanımlandı bilmiyorum ama Rogue Flight, bu tanımlamayı kendi başına yapıyor.
