Yarı otomasyon, yarı hayatta kalma oyunu olan Satisfactory, beş buçuk yıl süren Erken Erişim sürecinin ardından nihayet 1.0 sürümüne geçti. Oyuncuların yabancı bir gezegende maden çıkarmak, kaynak toplamak ve tesisler kurmak için bir uzay kaşifini kontrol ettiği bu oyunu geliştirici ekip olan Coffee Stain Studios ile aynı zamanda oyuncular da inşa ediyordu. Oyunun olabileceğinin en iyisi olmasını sağlamak için topluluk geri bildirimlerini dinlemenin ve uygulamanın denenmiş ve gerçek bir ürünü… Basitçe söylemek gerekirse, bu oyun en iyinin de en iyisi; otomasyon oyunlarının sınırı.

Galaksiler arası FICSIT organizasyonunun tek kullanımlık bir çalışanısınız. Bu yabancı gezegene iniş yaptığınızda, gezegenin kaynaklarını çıkarmak için hayatınızı ve uzuvlarınızı riske atacak, vahşi yaşamıyla burun buruna geleceksiniz; bunların hepsi gezegene ve gezegenden kaynakları etkili ve kalıcı bir şekilde taşımak için devasa bir uzay asansörü inşa etmek gibi daha büyük bir amaca hizmet ediyor. Bu uzak hedefe ne kadar çabuk ulaşacağınız, bir kaynağın daha sonra bir bina veya makineye dönüştürülmek üzere başka bir kaynağa dönüştürülmesi için kaynak boru hatları ve otomasyon sistemleri kurmada ne kadar verimli olduğunuza göre belirlenir.

Umarım karmaşık lojistik için sabrınız vardır; Satisfactory, benzersiz bir oyun. Bu yapıtın yabancı gezegenindeki başlangıcınız çok ayrıntılı, sadece bir şok tabancası ve sadece en temel malzemeleri tarayabilen bir mineral tarama cihazı ile donatılmıştır. Yakın çevrenizde bulacağınız bazı damarları, gerçek bir keski ile çok yavaş da olsa çıkarabilirsiniz. Üreteceğiniz ilk büyük şey, oyuncuların oyalanabileceği bir alan olan HUB ve belirli bir proje kilometre taşını tamamlamak için çok sayıda kaynak teslim edeceğiniz ve daha sonra daha fazla işçilik tarifinin kilidini açacağınız bir yer.

Her şey çok fazla düşünmeyi gerektirdiği için daha basit işçilik oyunlarınızdan ayrılıyor. Projenizdeki bir sonraki adımı değil, bir sonraki on beş adımı düşünüyorsunuz. Bu tür bir talep, özellikle Factorio veya Dwarf Fortress gibi otomasyon oyunlarıyla, hatta daha basit benzerleriyle uğraşanlar için yeni değil. Yine de birinci şahıs perspektifinde bu ölçekte bir şey olmamıştı. Bu ölçek inanılmaz. Satisfactory, sistemleriyle çok ileri gitmenizi sağlıyor. Eğer bu konuda akıllı davranırsanız, hiçbir santimetrekarelik alan boşa gitmez. Konveyör bantlardan oluşan labirentiniz ne kadar çirkin görünürse görünsün etkileyici olacaktır. Sadece işlev açısından bile en çirkin kurulumlar buna değer.

Satisfactory

Demir başka bir zanaatkâra giderken, bakırın o zanaatkâra taşınması, her iki çıktının daha sonra bir birleştiricide bir araya gelerek daha nadir bir ürün haline gelmesi ve ardından projeniz için hazır olması gibi işler yapmak şahane. Satisfactory içerisindeki sayısız makineden biri tarafından otomatikleştirilebilen her görev, sonuçta sizin için daha az iş ve diğer işleri yapmak için daha fazla zaman demektir. Oyun içinde öğrenilecek her kilometre taşı veya yeni proje inanılmaz derecede faydalı ve milyonlarca başka yöne kanalize oluyor.

Her biri birkaç kilometre taşından oluşan sekiz kademeye bölündüğünde, farklı malzemelerin bir taşıma bandında nasıl kanalize edilebileceğini tanımlayabilmekten, kamyonlar gibi araç taşımacılığına ve nükleer enerjide hayal gibi görünen hedeflere kadar gidiyorsunuz. Bir araştırma tezgahı, hem makine verimliliği gibi küçük istatistikleri geliştirmek hem de kötü düşüşlerde sizi kurtarmak için kumaş ve ardından paraşütlerin nasıl yapılacağını keşfetmek için daha nadir ürünler getirirken, öğeler için yeni tarifler ve kullanımlar bulmak için ek araçlar ekler. Her küçük şeyin birbirini beslediği oyunlara bayılıyorum. Satisfactory bunun zirvesinden başka bir şey değil.

Satisfactory oyununun farklı bir kumaştan kesilmiş gibi hissettirdiği yer, her şeyin ne kadar ulaşılabilir, eğlenceli ve net olduğu. Elbette izometrik bakış açısı kullanan ve yukarıda bahsedilen türün devlerine karşı kötü niyetim yok ama o oyunlarla uğraşırken sürekli kayboluyordum; ekranıma gözümü kısarak baktım ve her şeyi takip etmekte zorlandım. Burada ise bir taşıma bandının uzunluğu boyunca yürüyebiliyorum, bu süreçte kendime ne taşıdığını ve diğer uçta hangi ürünün yapıldığını hatırlatıyorum. Benzer şekilde, menülerin işlenmesi her zaman inanılmaz derecede net. Her zaman bir tarif için neye ihtiyacım olduğunu filan görebiliyorum.

Birçok otomasyon oyunu genellikle karmaşık lojistik mekaniklerinin arasında kaybolur ve bunlar kesinlikle zamanınızı optimize etmek için zanaatınızı denemek ve geliştirmek için orada olsa da her zaman en çok ihtiyaç duyulan şeyler değildir. Ana hedef, uzay asansörünü inşa etmek olsa da Satisfactory için oyun sonumun her şeyi toparlamak ve gezegen çapında büyük bir hareket makinesi haline getirmek olacağını düşünüyorum. Henüz o noktaya gelmem gerekmediği için minnettarım. Oyuna girdiğinizde üretim hatlarınız ve bunların ne kadar düzenli ve iyi yağlanmış olduğu konusunda kendinizi bilinçli hissediyorsanız, şunu unutmayın: Eğer işe yarıyorsa, gerisi sonra gelir.

Satisfactory

Satisfactory, süresinin %90’ını bir fabrika inşa simülatörü olarak geçirmediğinde, geri kalanını bir keşif oyunu olarak geçiriyor. Üzerinde bulunduğunuz yabancı gezegen el yapımıdır ve rastgele oluşturulmamıştır. Ana fabrika kurulumunuzu büyük olasılıkla iyi miktarda cevher damarının yakınında bulunan bir noktada geliştirecek olsanız da yabancı bitkiler ve fauna dahil olmak üzere ek kaynaklar toplamak için sık sık keşfetmeniz gerekecek. Neyse ki bu keşif eklenmiş gibi hissettirmiyor ve otomasyon mekaniği kadar somut olmasa da her köşede her zaman bekleyen ilginç harikalar var.

Satisfactory oyununun keşiflerinde bu merak duygusunu sürdürmesinin en basit yolu, el yapımı doğasıdır. Mağara yapıları kasıtlı olarak haritanın etrafına yerleştirilmiş. Düşman bir hayvan sürüsünün arasından zar zor sıyrılıp bir mağaranın sonuna yaklaştığınızda parlayan mor bir Mercer küresi gibi daha nadir uzaylı kaynaklarıyla ödüllendirileceksiniz. Bunlar, yanlarına yaklaştığınızda veya onları topladığınızda uzaylı sesleri ve mesajları yayıyor, üzerinde bulunduğunuz bu dünyanın gerçekten ne kadar tuhaf olduğunu resmetmek için ürkütücü parça parça hikaye anlatımı sağlıyor.

Bu, oyunun mükemmel tonlarının ve atmosferinin yalnızca başlangıcı. Satisfactory, fütüristik kapitalizm, yani uzay kapitalizmi üzerine iyi işlenmiş ama etkili bir yorum yapıyor. Bunu geçmişte The Outer Worlds gibi oyunlarda da görmüştük. Yine de burada daha iyi yapıldığını iddia edebilirim. FICSIT, hayatınıza değer vermeyen ve sadece üretkenliğinizi önemseyen acımasız bir şirket. Bunu, yeni bir tarifin kilidini açtığınızda FICSIT’i temsil eden GLaDOS tarzı yapay zeka sesinin periyodik olarak sizinle iletişim kurmasıyla açıkça ortaya koyuyorlar.

Bunlar genellikle sizi gerçekten güldüren, işinizi kolaylaştırmak için yeni bir makinenin kilidini açtığınızı belirten ama aynı zamanda bu konuda rahat olmamanızı veya gevşememenizi hatırlatan esprili kayıtlar. Goat Simulator serisini de size getiren aynı stüdyodan kaliteli ve gerçekten şaşırtıcı derecede komik yazılardan daha azını beklemezdim. FICSIT’in görünüşte yürüttüğü bu karışık para birimi ve sermayeyi daha sonra işleyerek ve FICSIT kuponları olarak bilinen bir para birimiyle kaynakları daha verimli bir şekilde elde etmek için bir dükkan kullanarak bile satın alabilirsiniz. Acımasızca bunlar oldukça pahalıdır ve aldığınızdan daha fazlasını bırakırsınız.

Satisfactory

Satisfactory nefes kesici, keşfedilecek ve basitçe alınacak birçok yabancı manzara ve yabancı biyomlarla birlikte geliyor. Basitçe, Kertenkele Köpek olarak bilinen dost canlısı sürüngen bir şey veya platform için kullanışlı olan zıplayan bir sırtı olan devasa bir zürafa benzeri kene hayvanı da dahil olmak üzere, yaltaklanabileceğiniz meraklı yabancı yaratıklar var. Gece vakti gökyüzü yıldızlar ve samanyolları ile dolup taşıyor, hatta yakındaki gezegenlerin pitoresk manzaraları bile var. Renk paleti daha mistik alanlarda zengin morlarla ve sahil biyomlarında koyu mavilerle dolu.

Coffee Stain Studios bunu çok kolay bir şekilde hayatta kalma oyunu yapabilirdi ve yapmadığı için inanılmaz derecede rahatladım. Dikkatli olmazsanız sizi ezebilecek düşmanlar oyunun temelini oluştursa da kamplarınıza asla saldırmayacaklar. Sadece alışılmışın dışındaki yollarda ve değerli kaynakların yakınlarında bulunuyorlar. Asla çok zor değiller ve özellikle şok tabancaları ve benzerlerinde daha iyi silahlar edindiğinizde daha önemsizler. Açlık ve uyku asla bir endişe kaynağı değil ve umutsuzca bir barınak inşa etmiyorsunuz. Satisfactory, tam olarak ne olmak istediğini biliyor ve sadece bunu yapıyor: Muhteşem ve canlı bir otomasyon oyunu.

Oyunun kısalığı beni sürekli olarak etkiliyor. Bu, oyunun zirvesinde bir oyun ve sadece ara sıra küçük faktörler ve bazılarının devirmek için çalışırken gelişeceği, diğerlerinin ise biraz fazla sert bulacağı engeller tarafından hayal kırıklığına uğratılıyor. Sık sık önemli kaynaklara erken ulaşmak biraz zor oluyor. Mağaraların tepesinde kömür gibi nispeten erken dönemde hayati önem taşıyan bir kaynak bekliyor olabilir ama örneğin, bazı yüksekliklere ulaşmak için bir Jetpack üretmenin yanına bile yaklaşamadan önce kömür bazlı tariflerin kilidini açabilir ve bunlara güvenebilirsiniz.

Benzer şekilde, ot ve biyoyakıt hemen hemen her şeye güç veren işlemcilere yakıt sağlamak için kullanılır. Diğer güç yöntemlerinin kilidini açmadan önce bu kaynağa biraz fazla güveniliyor. Bir veya iki şey keyfi olarak güç gerektirirken, diğerleri gerektirmez. Örneğin, taşınabilir bir madenci yerleştirilebilir ve kendi başına mutlu bir şekilde çalışabilirken, muhtemelen keşif yaparken anlık olarak yapmak isteyeceğiniz bir sıçrama yastığı güce ihtiyaç duyar. Her şeyi durdurup bir elektrik direği inşa edecek ve o şeyi sadece bir sıçrama için mi kuracaksınız? Sanmıyorum.

Satisfactory

Yukarıda söylediklerimi göz önünde bulundurarak, size son tavsiyemi veriyorum: Dışarıdaki tüm sabırsız insanlar için bu oyunu bir arkadaşınızla işbirlikçi bir deneyim olarak oynamanız için size yalvarıyorum. Gece ve gündüz ilerleme kaydedilebiliyor, biyoyakıt için çubuk ve yaprak toplamak gibi daha yorucu ve acı verici görevleri (yapmaktan en çok yakındığım angarya) daha da zevkli hale getiriyor. Oyunu bir arkadaş ile oynamak her zaman daha eğlenceli hissettiriyor.

Fabrika zemininizin nasıl çalışmasını istediğinize dair bir vizyonu paylaşmak ve bunun meyve verdiğini görmek, harikalarla dolu meraklı mağaraları keşfetmek… Bu, uzun zamandır kuzenmle oynadığım en iyi işbirlikçi oyunlardan biri; sorumluluklarımızı ve görevlerimizi dönüşümlü olarak yerine getirmekten keyif alıyorum. Birlikte yavaş yavaş galaksiler arası acayip bir fabrika imparatorluğu kuruyoruz. Başka türlü olmasını istemezdim.

Satisfactory oyununun tam sürümü uzun zamandır gecikiyordu ve neyse ki beklediğimize değdi. Otomasyon türünün zirvesinde yer alıyor ve bu, Coffee Stain Studios ekibinin yıllar boyunca uyguladığı sıkı çalışma, birçok yaşam kalitesi uygulaması ve oyuncu tavsiyelerini takip etmesi sayesinde oldu. Bunun sonucunda, oyunlarda şimdiye kadar deneyimlediğim en tatmin edici otomasyon ve kaynak hattı mekaniklerinden ve oynanışından bazıları ortaya çıktı.

Türün sıkı oyuncuları için istediğiniz kadar derin veya yeni başlayanlar için ihtiyaç duyduğunuz kadar erişilebilir ve lezzetli bir deneyim var karşımızda. Ayrıca, kasıtlı olarak ısmarlanmış uzaylı dünyası, kampınızdan ne kadar az adım atarsanız atın, yaşanacak birçok küçük macerayla dolu, tasarım ve görsel olarak nefes kesici. Satisfactory, benim için işbirlikçi üretim ve keşif oyunlarının son sınırı. Ona bir şans verin, belki sizin de şansınız olur.

Satisfactory
Olumlu
Otomasyon mekanikleri hem yeni oyuncuların anlayabileceği kadar kolay, hem de deneyimli oyuncuları tatmin edebilecek kadar derin.
Anlamlı yükseltmeler ve kilometre taşları ile gayet tatmin edici bir ilerleme sistemi sunuluyor.
Oyunun dünyası ve manzaraları oldukça renkli ve göze hitap ediyor; keşfetmesi de ayrı bir eğlenceli.
Tek başınıza oynamak eğlenceli ama arkadaşınız ile işbirlikçi olarak oynamak daha da eğlenceli.
Olumsuz
Biyoyakıtın ötesine ilerlemek çok gereksiz uzun hissettiriyor.
10

Etiketler: