Bandai Namco, aynı adlı anime projesinin öncesini konu alan Synduality: Echoes of Ada ile çevrimiçi extraction shooter oyunları dünyasına girmeye karar verdi. Oyun; çekici mekanikleri, dev mekalar ve ilginç yapay zeka arkadaşları vaat ediyor. İlk bakışta bu, başarı için gayet standart bir reçete gibi görünüyor ama geliştiriciler oyunu eğlenceli tutmayı ve oyuncuları geri gelmeye devam etmeleri için motive etmeyi gerçekten başardılar mı? Bu oyunu yaklaşık 30 saat oynadıktan sonra, ilgimin yavaş yavaş azalmaya başladığını itiraf edebilirim…
Zaten yirminci saat civarında, her görevde artan klişeyi güçlü bir şekilde hissetmeye başladım. Önemli güncellemeler veya yeni içerikler gelmeden, devam etmek için uzun vadeli motivasyonu sürdürmek zor. Yine de incelemeye geçmeden önce, Synduality: Echo of Ada hakkında bir fikir edinelim: Bahsettiğim gibi oyun, bir anime olarak başlayan ve daha sonra bir manga ve bir light novel ile sunulan kıyamet sonrası bir dünyada geçiyor. Oyunun sunduğu dünya ve öncül ilginç olsa da gerçek uygulama ve oynanış beklentilerin çok gerisinde kalıyor.
Oyuncular, Yeni Ayın Gözyaşları yağmuru tarafından yok edilen bir dünyada yaşayan göçebeler olan Avareler rolünü üstleniyor. Bu tehlikeli olay sadece küresel bir sele neden olmakla kalmamış, aynı zamanda bir damlasına temas eden herkesi öldürmüş. Buna ek olarak, bahsi geçen yağmur, bitkileri ve hayvanları saldırganlaştırmıştır. Ana göreviniz, önemli bir enerji kaynağı haline gelen ve karşılığında önemli miktarda para ödenen AO kristallerini çıkarmaktır. Bunu yapmak için görevleri tamamlayarak ve bu düşman dünyada hayatta kalmaya çalışarak para kazanıyorsunuz.
Yol arkadaşınız sadece makineniz değil, aynı zamanda tehlikeli bölgeleri keşfetmenize yardımcı olan Magus adlı bir android. Bu, aslında oyunun tüm temeli. Mekanız ve Magus ile bir görevden önce her zaman yükseltebileceğiniz üssünüzdesiniz. Burada androidiniz için yeni kıyafetler, kendiniz için ekipman satın alabilir ve en önemlisi mevcut sözleşmelere göz atabilirsiniz. Bunlar, her yeni görevde biraz değişse de hala daha derin bir hikayesi olmayan getir-götür görevleri. Görevler çoğunlukla yirmi düşman öldürmeniz veya bir eşyayı belirlenen bir yere götürmenizden oluşuyor.
Synduality: Echo of Ada içerisinde kontratları tamamladıktan sonra sadece para değil, aynı zamanda çeşitli bonuslar veya malzemeler de elde edersiniz. Malzeme ve ekipmanınız hazır olduğunda, iki büyük haritadan birine gidebilirsiniz – biri daha kolay, diğeri daha zor… Ana hedefiniz sadece emirleri tamamlamak değil, daha da önemlisi her görevden sonra size finansal bir ödül kazandıran AO kristallerini çıkarmak. Ödülün miktarı, getirdiğiniz kristalin kalitesine bağlı. Kristallerin konumlarını tarayarak, onları karmaşık bir şekilde aramak zorunda kalmamanızı sağlayan ve ayrıca yolunuza çıkabilecek malzemeler veya düşmanlar konusunda sizi uyaran Magus, iyi bir yardımcı.
Bu sistemi çok takdir ettim; ne yapmanız gerektiği konusunda asla kaybolmuyorsunuz ve oyun, bitmek bilmeyen eşya arayışı nedeniyle çekiciliğini kaybetmiyor. Keşfin kendisi de oldukça keyifli ve sezgisel kontroller ile arkadaşınızın yardımı sayesinde her zaman ne yapacağınızı biliyorsunuz. Şahsen, üssümü yükseltmek uğruna rahat kristal madenciliği ve envanter avcılığından keyif aldım. Evet, ara sıra mutasyona uğramış yaratıklar tarafından rahatsız edileceksiniz ama çoğu zaman büyük rakipler değiller. Bu düşmanların zekası hiçbir şekilde göz kamaştırıcı değil ve kısa sürede hareketlerini ve saldırılarını öğreniyorsunuz.
Bu özellik biraz hayal kırıklığı yaratıyor; dünya düşmanlar açısından daha fazla çeşitlilik sunabilirdi. Haydutlar daha zorlu bir mücadele ve zaten bazı taktikler gerektiriyor, genellikle daha karlı ganimetlerin olduğu yerlerde veya daha büyük kristallerin yakınında saklanıyorlar, bu yüzden dikkatli olmalısınız. Oyunda diğer oyuncularla da karşılaşacaksınız. Benim deneyimim olumluydu, çoğu insan arkadaş canlısıydı. Onları her zaman bir emote ile el salladım ve birbirimizi yalnız bıraktık. Sadece bir kez biri bana saldırdı; peşlerinde olduğumu düşünüyorlardı.
Oyuncuların birbirleriyle çok fazla savaşmamasının nedeni, başkalarına saldırırsanız, birkaç cezadan sonra organizasyondan yasaklanmanız ve üzerinize “aranıyor” statüsü almanız ve PvP haritasına taşınmanızdır. Bu size daha iyi ve daha kazançlı sözleşmelere erişim sağlayacak olsa da ben de dahil olmak üzere çoğu oyuncu bundan kaçınıyor. Şahsen ben PvP savaşlarını pek sevmiyorum. Savaşlardan bahsetmişken, androidinizin siz savaşırken size sürekli olarak değerli bilgiler sağlaması harika bir özellik. Örneğin, saldırmanın en iyi yolunu hesaplıyor veya size başarı şansınızı gösteriyor.
Genel olarak, androidi oyunun içine dahil etmek harika bir fikir ve bu konsepti gerçekten beğendim. Örneğin, mekanıza zarar verecek yaklaşan yağmur konusunda sizi uyarıyor veya hava tehlikeli olduğunda sığınak almanızı tavsiye ediyor. Ayrıca sizi cephane sıkıntısı konusunda da bilgilendiriyor, bu da oyunun kendisini gerçekten daha keyifli hale getiriyor. Ne yazık ki, Synduality: Echo of Ada, yavaş yavaş bir klişeye dönüşmeye buradan sonra başlıyor. Keşif ve madencilik iyi yapılmış ama yüksek standartta olan genel oyun, yavaş yavaş tekrarlayıcı hale geliyor… Dünya güzel görünüyor, kontroller harika ve oyun rahatlatıcı ama ilginç bir içerik olmadığı için hemen sıkılıyorsunuz.
Hikaye görevleri biraz değişiklik gösterse de ilgi çekecek kadar sık veya farklı değiller. İlginç bir hikaye sunsalar da basmakalıp oynanışı durdurmaya yardımcı olmuyor. Üssü yükseltmek gibi diğer aktiviteler bile oyunu kurtarmak için pek bir şey yapmıyor. Özellikle hurdalığın toplanan malzemeler sayesinde yavaş yavaş güzel, yaşanabilir bir yer haline gelmesini izlemek çok tatmin ediciydi. Artı tarafı, malzeme toplamak sıkıcı değil. Magus için ise oyunun başında görünüşünü ve davranışını etkileyecek birkaç farklı kişiliği seçebilirsiniz. Örneğin, baskın bir tip ya da neşeli ve eğlenceli bir arkadaş seçebilirsiniz. Fakat kendisi basit bir yardımcı olmaktan öteye hiçbir zaman gitmiyor.
Synduality: Echo of Ada, üzerine inşa edilecek harika oyun mekanikleri sunarken, oyunun freemium modelinin garip tuzağından kaçınmamış olması utanç verici. Bunlar arasında ödüller içeren ücretli bir sezon bileti veya gerçek parayla satın alınabilen ve daha sonra kozmetik yükseltmeler veya yeni androidler satın almak için kullanılabilen oyun içi özel bir para birimi yer alıyor. Geliştiriciler oyunu ya ücretsiz ya da hikayeye daha fazla vurgu yapan tam teşekküllü bir tek oyunculu oyun haline getirselerdi daha iyi olurdu. Bu şekilde ortaya çıkması büyük bir utanç; oyun çok potansiyele sahip. Ne yazık ki yavaş ilerleme sistemi, zayıf hikaye dozajı ve eğlenceli içerik eksikliği ile sınırlı.
Synduality: Echo of Ada oyununu 30 saat oynadıktan sonra, neredeyse yapacak bir şeyiniz kalmıyor. Hikaye görevleri dışında, aynı görevler tekrar tekrar tekrarlanıyor ve sıkıcı oluyor. Oyunu tavsiye edemem, harika mekanikler sunuyor ama freemium modeli ve minimum içerik nedeniyle eğlence 10 saat içinde kaybolmaya başlıyor. Bu yüzden oyunun gelecekte ücretsiz olup, olmayacağını veya geliştiricilerin gerekli değişiklikleri yapıp, daha fazla içerik ekleyip eklemeyeceğini görmek için beklemenizi tavsiye ederim. Şu anda ilginç ama bitmemiş bir parça. Ne yazık ki oyun ilk beklentileri karşılayamadı; esas olarak içerik ve çeşitli etkinliklerin eksikliği nedeniyle ortalamaya düştü.
