Bilmem hatırlar mısınız ama 2014 senesinde bir Rambo oyunu piyasaya sürülmüştü ve bu oyunun adı da Rambo: The Video Game idi. Yerden yere vurulmuş olan bu lisanslı video oyununu geliştiren ekip, Teyon isimli bir stüdyo idi. Bu stüdyo, geçen sene Steel Empire oyununu piyasaya sürdükten sonra bu sene de sürpriz bir şekilde başka bir lisanslı oyun geliştirdi ve oyuncuların karşısına, Terminator: Resistance ile çıktı. Bizler de bu yazımızda, yeni Terminator oyununa yakından bir göz atacağız.
Terminator: Resistance, geçmişi hatırlatıyor
Teyon ve Reef Entertainment, ne yazık ki bütçesi çok geniş olan bir geliştirici stüdyosu ve dağıtımcı şirketi değiller. Bu sebepten ötürü de Terminator: Resistance ile geçmişe dönüyoruz ama bu pek de olumlu bir yorum değil. Bu oyunu açar açmaz, kendinizi sanki 2014 senesinden kalma bir oyunu oyuyormuş gibi hissediyorsunuz. Ben, Teyon ekibinin bütçesinin olmamasını anlıyorum ve emeklerine de saygı göstermek istiyorum ama bu durumda da gerçekçi seviyede bir oyun yapmaya ne gerek vardı?
Eğer bir geliştiricinin ve dağıtımcının bütçesi yoksa, daha düşük bütçeli projelere yönelinebilir. Fakat Terminator: Resistance, kendisini AAA seviyesindeki bir FPS oyunu gibi göstermeye çalışıyor ve işte en büyük hatayı burada yapıyor. Eğer bütçe sıkıntısı çekiyorsanız, bütçenize göre kendisini daha küçük gösteren bir video oyunu geliştirmeye çalışın. Hatta, mobil seviyesine kadar inebilirsiniz. Ben, mobil oyunları çok tercih etmiyorum ama kaliteli bir mobil oyuna tercih ederdim bu deneyimi.
Tabii tüm bu cümlelerim demek değil ki oyun berbat. Tam tersine, geliştirici ekibin birçok farklı konu üzerinde çok çalıştığını fark edebiliyorsunuz. Mesela, bu oyundaki hikaye Future War senaryosuna dayanıyor ve kendi işini çok zor bir hale sokuyor; bu senaryolar, bahsettiğimiz markanın ilk iki filminde ele alınmıştı ve o şu an o iki filmin lisansı da tam olarak bu ekipte bulunmuyor. Buna rağmen Teyon, işin altından kalkabilmek için hikayeyi ciddi anlamda başarılı bir şekilde kendi avantajlarına çeviriyor.
Yine, aynı şekilde bu demek değil ki hikayenin kendisi başarılı. Hikaye bana soracak olursanız gayet ortalama ama demek istediğim şey, geliştirici ekibin lisans problemlerinden çok sıyrılmaya çok iyi bir şekilde çalışmış olması. Eğer Terminator serisinin ilk filmlerini izlediyseniz, bu oyunu oynadığınız zaman en demeye çalıştığımı eminim ki daha iyi anlayacaksınız. Hikayenin kendisinin ortalama olması da açıkçası benim için biraz hayal kırıklığı oldu ama sanırım sinema tarafında da durum pek farklı değil.
Nerede o peşimizi bırakmayan robotlar?
Terminator serisinin ilk filmlerinden ben çok hoşlanıyordum. Bunun sebebi ise ortada sürekli olarak peşimizi bırakmayan, durdurulamaz bir robotun varlığı idi. Bu tip bir mekaniği en son Resident Evil 2 oyunundaki Mr. X ile görmüştük hatırlarsanız. İşte ben bu tip bir gerilimden çok hoşlanıyorum ve tahmin edersiniz ki aynı şeyi, Terminator: Resistance oyunundan da bekliyorum; karşımıza lisanslı bir Terminator oyunu var. Bu oyundan başka ne bekleyebiliriz ki? Fakat bu oyun, ne yazık ki onu vermiyor.
Terminator: Resistance, ne yazık ki inanılmaz sıradan bir FPS oyununa benziyor. Oyunda elimize hiç ilgi çekici olmayan silahları veriyorlar ve birkaç mermide işini bitirebileceğiniz robotlara ateş ediyorsunuz. Tabii ki oyunda farklı oynanış mekanikleri de bulunuyor ama oyundaki tüm mekanikler, sıradan seviyesinin üstüne çıkamıyor. Oyunda o klasik Terminator ruhu kesinlikle hiçbir zaman yakalanmıyor. Oyunda, o klasik gerilimi hissetmiyorsunuz, onun yerine Call of Duty gibi bir deneyim sunuluyor.
İşte bu sıradan anları benim için anlamlı kılan tek bir sistem bulunuyor bu video oyununda: Diyalog seçimleri. Oyundaki ana karakterimiz, yanında yer alan yardımcı karakterler ve diğer karakterler ile iletişime geçebiliyor ve bu noktada, söylenecek olan şeyleri biz seçebiliyoruz. Bu sayede yeni yan görevler ve daha fazlasını da aktif edebiliyorsunuz. Bu sistem sayesinde oyun az da olsa benim için ilgi çekici oluyor. Ayrıca, yanımızdaki karakterleri biraz daha gerçek birer insan gibi görebiliyoruz.
Biraz önce her ne kadar Call of Duty örneğini vermiş olsam da bu video oyunundaki bölüm tasarımları, Call of Duty kadar çizgisel değil. Terminator: Resistance, daha açık bölümler sunuyor karşımıza ve bu bölümlerde kaynak toplayıp, eşya üretme sistemini de kullanıyoruz ama tahmin edebileceğiniz gibi eşya üretme sisteminde de öyle özel bir şey bulunmuyor. Bu açık sayılabilecek bölümlerde de size verilen görevleri sırasıyla yapabiliyorsunuz ama bu görevlerin de zaten herhangi bir albenisi bulunmuyor.
Terminator: Resistance ile ateş ediyoruz
Evet, Terminator: Resistance ile ateş ediyoruz ve zaman zaman da robotlardan saklanıyorsunuz. Bunun sebebi ise size verilen görevlerin çoğunun sadece robot öldürmeden ibaret olması. Bu noktada, ateş etme hissinin güzel olduğunu düşünebilirsiniz ki bunu inceleme yazımın en başında da söylemiştim: Ateş etmek de yeterince sıkıcı. Ateş etme mekanikleri üzerinde herhangi bir güzel his bulunmuyor, sanki prototip aşamasında bir ateş etme mekaniğini kullanıyor gibi hissediyorsunuz.
Yine belki kendimi tekrarlamış olacağım ama oyundaki düşmanları öldürmek de oldukça kolay. Yani, ateş etme mekaniklerinin önüne geçebilecek tek şey, gerçekçi bir yapıya sahip olan robotlardı ama hayır. Terminator: Resistance oyununda tek bir atış ile bile robotları öldürebilmek mümkün. Bu sayede de oyun sanki size herhangi bir tehdit sunmuyormuş gibi hissediyorsunuz. Tabii bu tehdit oranı, gizlilik temelli bölümlerde yükseliyor ama bence yine de o bölümler, yeteri kadar iyi gelmiyor.
Şimdi, sırada bu video oyununun görsel tasarımı ve performansı bulunuyor; oyunun oynanış kısmı hakkında sizlere söyleyebileceğim daha fazla bir şey bulunmuyor. Oyunun görsel tasarımı ise yine inceleme yazımın başında dediğim gibi bana 2014 senesini hatırlatıyor. Yani, bu noktada benim problemim, görselliğin başarısız olması değil; ben Death Stranding gibi oyunlardan tutun da mobil cihazlarda iki boyutlu oyunlara, hatta piksellerden oluşturulmuş oyunlara kadar her şeyi oynuyorum.
Benim, görsellikle olan problemim, tasarımın sıkıcı olması. Yani, oyun içerisinde ilgi çekici herhangi bir görsel tasarım bulunmuyor. Bunun üzerine bir de oyunun grafikliği, gerçekçiliği hedefliyor ama bütçe problemlerinden ötürü oyun, sanki geçen neslin oyunu gibi görünüyor. Performans ise kısmen başarılıydı. Bu oyunu, PlayStation 4 Pro konsolumda denedim ve 30 FPS gibi bir performans aldım. FPS değeri zaman zaman düştü ama çok rahatsız edici değildi; bana öyle gelmedi efendim.
Terminator markasının ortalama yapıtlarından biri
Terminator: Resistance, net olarak ortalama bir video oyunu. Yani, bu oyunun iyi yanları da bulunuyor ama bu iyi yanlar, kesinlikle oyunu muhteşem bir seviyeye taşımıyor. Aynı zamanda bu oyunun kötü yanları da bulunuyor ama bu yanlar, oyunu kesinlikle oynanmaz bir hale taşımıyor. Bu yüzden de bu oyunu sizlere sadece indirim döneminde önerebilirim. Önümüzde Kara Cuma ve Siber Pazartesi dönemleri bulunuyor. Eğer bu oyun, o dönemlerde indirime girerse bence denenebilir bir yapıt.
