Kim bir çocuk kitabındaki kahraman olmayı istememiştir ki? The Plucky Squire içerisinde tam da böyle biri olabiliriz. Jot sadece bir kahraman değil, aynı zamanda maceralarını kitaplara yazıyor. Bu kitaplar, Mojo’daki en popüler okuma materyalleridir, ancak fark etmediği şey, aslında bir dizi resimli çocuk kitabının ana karakteri olduğu. Jot, büyücü Humgrump ile sürekli bir savaş halindedir ve tabii ki kahraman her zaman kolayca kazanır. Ancak ezeli düşman, bir gün tüm hikayenin sadece bir kitapta geçtiğini öğrenince, büyülerini kullanarak rakibini resimli kitaptan kovmayı başarır.
Baş düşmanını ortadan kaldırdıktan sonra Humgrump, hemen gücü ele geçirmeye ve tüm ülkeyi kaosa sürüklemeye koyulur. Farkında olmadığı şey ise Jot’un kendisini Cesur Efendi serisindeki kitapların sahibi olan Sam’in masasında bulması. Karakterimiz, bu yeni ve üç boyutlu dünyada yolunu bulmak zorunda. Neyse ki her türlü kâğıdın içinde hareket edebilen ve aynı zamanda geleceği görebilen bir yaratık olan bir kitap kurdundan hemen yardım alıyoruz.
Humgrump, resimli kitapların kontrolünü ele geçirirse gerçek dünyanın tarihinin değişeceğini (daha kötüye gideceğini) öngörmüş; o zaman tüm seri daha az ilgi çekici hale gelecek ve birçok çocuk artık maceralardan ilham almayacak ve bu nedenle kaderlerini yerine getirmeyecek. Böylece küçük kahramanımız, bir çocuk odasının engellerini aşarak sihirli eldivenlere doğru yol alır. Bir büyücü ve Jot’nun arkadaşı olan Ay Sakalı, akıllıca bir öngörüyle eldivenleri oraya çoktan yerleştirmiş bile. Eldivenleri takan Jot artık kitabı manipüle edebilir, sayfalarını çevirebilir.
Büyülü portallar ve eldivenler aracılığıyla kitaba tekrar tekrar girip çıkabilme yeteneğiyle, cesur karakterimiz kötü büyücüyle sadece kâğıt sayfalar arasında değil, yepyeni bir şekilde savaşır. The Plucky Squire, her birkaç dakikada bir tür değiştirdiği için oynanışı birkaç kelimeyle tarif etmek zor. ISO perspektifinde klasik bir 2.5 boyutlu maceradan, bir platform oyununa ve 3 boyutlu gizlilik kısımlarına kadar. 2 ve 2.5 boyutlu bölümler her zaman kitap içinde sayfaları çevirerek değiştirilir, bu da aynı anda birden fazla oyun tarzına/türüne sahip olmadığımız anlamına gelir.
3 boyutlu bölümler, kitabın dışındaki gerçek dünyada, yani Sam’in odasında geçiyor. Bununla birlikte, farklı tarzların merkezinde her zaman bulmacalar var, bu nedenle genellikle önemli bir öğeyi almak veya bir düğmeye basmak için farklı alanlara gidiyoruz. Oyunun hissi iki dünya arasında (kitabın içinde ve dışında) çok değişiyor. İçeride hikaye ilerliyor ve düşman ordularına karşı mücadele, patron savaşları, anahtar bulmacaları ve küçük mini görevler gibi klasik macera şeylerini deneyimliyoruz. Paneller ve sayfalar arasında ilerliyoruz; sahneyi sayfanın kenarında bırakırsanız, kısa bir sayfa çevirme animasyonu takip ediyor ve kendimizi yeni bir sahnede buluyoruz.
Buradaki görevler gerçekten özel bir şey olmasa da sonuçta çok iyi işlenmiş bir oyun ortaya çıkıyor. Yeni ve sadece bu oyunda mümkün olan bir şey de kitap sayfalarının yeniden yazılması. Bazı açıklayıcı metinlerden kelimeler alıp, bunları birbirleriyle değiştirebilir, bir tahta bloğunu bir metal bloğuna veya bir kayayı bir merdivene dönüştürebiliriz. Tüm bunlar bize tekrar tekrar yardımcı olur, ancak elbette saçma sapan şeyler de yazabiliriz. Burada belli bir özgürlük var.
Çocuk kitabının hikayesinde ne zaman sıkışsak (genellikle Humgrump yolumuza bir engel koyduğu için), bir portal aracılığıyla kitaptan dışarı atlıyoruz ve kendimizi üç boyutlu bir ortamda buluyoruz. Burada, en iyi platform oyunu tarzında, kitap içinde ilerlememizi sağlayacak bir eşya bulmamız gerekiyor. Bu, bir ticaret kartından ödünç aldığımız bir yay veya kitaptaki nesneleri tutan bir pul olabilir. Kitabın dışında kullanabileceğimiz bir başka yetenek de kitapla etkileşime geçmek.
Örneğin, sayfayı çevirip, başka bir sayfada yararlı bir öğe aramak veya bir yolu açmak için kitabı eğmek gibi bir eylem yapılabilir. Elbette sona daha çabuk ulaşmak için hikayede ileri doğru hareket edemeyiz; hikaye Humgrump karakterinin büyüsü nedeniyle o kadar belirsizdir ki sadece ilgili sayfaya kitap içinde ulaştığımızda yazılır. Hikaye ilerledikçe ve büyülü portalların sayısı arttıkça, Humgrump karakterinin kitabın dışında portallardan birinden kaymış daha fazla kölesi ortaya çıkar.
Yukarıda bahsetmiş olduğum bu durum hem bizim yolumuzu, hem de çocuk odasının diğer sakinlerini etkiliyor. Bu, Humgrump karakterinin büyüsünün gerçek dünyada da ne gibi etkileri olduğunu açıkça ortaya koyuyor. Yolculuğumuz sırasında birçok karakterle tanışıyoruz ve bizi kitabın sakinlerinin hayatlarına yaklaştıran birçok küçük ara sahne deneyimliyoruz.
The Plucky Squire ayrıca eğlenceli olduğu kadar, grafiksel olarak da çeşitlilik arz ediyor. Üç boyutlu bölümlerdeki illüstrasyonlar açıkça kitaptan farklı çizilmiş olarak sunuluyor. Gerçek dünyada gece-gündüz döngüsü, gölgeler ve yükseklik farkları da var. Kitapta ise sadece 2,5 boyutlu perspektifte, nispeten net çizgilere sahip bir çizim var. Bunlar güzel bir kontrast oluşturuyor.
Platform geçişlerinde, görünüm saf bir 2 boyutlu perspektife dönüşüyor. Dikey platform geçişlerini daha iyi tasvir etmek için kitabın dönüşü de zaman zaman değişiyor The Plucky Squire içerisinde. Perspektiflerin ve stillerin sık sık değişmesine rağmen, net bir temel stil her zaman tanınabilir ve değişim her zaman akıcıdır ve ani değil. Oyun, çeşitli türleri yenilikçi bir anlatıda birleştiriyor. Hikaye kasıtlı olarak klasik olay örgülerine dayanıyor ama bunları şaşırtıcı şekillerde değiştirmeden değil…
Ne yazık ki bazı bölümler çok uzun sürüyor ve aynı olaylar dizisi tekrarlanmak zorunda kalıyor. Bazen oyun her şeyi mükemmel bir şekilde yerine getirmek için çok fazla şey tasvir etmek istiyormuş gibi görünüyor, bu da bazı mekaniklerde küçük kusurlar bulunabileceği anlamına geliyor. Ancak genel olarak bunlar o kadar küçük ki oyunun eğlencesini gerçekten bozmuyorlar. Birden fazla kez şaşırtan alışılmadık bir oyun arayanlar The Plucky Squire ile iyi bir zaman geçirecektir.
