Until Dawn oyununun kökenleri PlayStation 3 konsoluna kadar uzanıyor. 2015 yılında PlayStation 4 cihazına özel bir oyun olarak piyasaya çıkmadan önce büyük bir revizyondan geçen oyunun çıkışının üzerinden dokuz yılı aşkın bir süre geçmiş olmasına ve Supermassive Games stüdyosundaki geliştiricilerinin bu süre zarfında çok sayıda benzer oyun yaratmış olmasına rağmen, en iyi hatırlanan oyun bu öncü oyun oldu. Peki, şimdi ne değişti de bu oyun karşımıza tekrar çıktı?
Şimdi, filmi ve merakla beklenen devam oyunu üzerindeki çalışmalarla birlikte, formülün yenilenmesine ve oyunun güncel hale getirilmesine karar verildi. Yeniden yapımın duyurulmasını çevreleyen büyük miktarda tartışma vardı. Oyuncular, cesaretle projenin ne kadar gereksiz olduğunu belirttiler. Yeni bir versiyonun yapılmasına karşı kullanılan en yaygın argüman, orijinalinin hala çok iyi göründüğü ve hatta birçokları için sunulandan daha iyi olduğuydu.
Başlangıçta yeni Until Dawn oyununa karşı olsam da nostaljinin bariz kusurları örtmesine izin vermeden iki oyunu adil bir şekilde karşılaştırabilmek için oyunu bitirdikten hemen sonra 2015 versiyonuna geri döndüm. Şimdi, sadece meseleyi anlamakla kalmıyor, bu yılki sürümün daha iyi olduğunu düşünüyorum. Ancak, yenilemeyi değerlendirirken, sadece yapılan değişiklikleri ve getirilen yeni özellikleri değil, bütünü göz önünde bulunduruyorum.
Oyuna tamamen yeni bir başlık olarak bakmaya çalışıyorum; muhtemelen çoğu alıcı bunu böyle algılayacaktır. Bu nedenle, yeni oyuncular için eğlenceyi bozabilecek büyük spoilerlardan kaçınmaya çalışacağım. Elbette, orijinaliyle karşılaştırma sıkıntısı olmayacak, sonuçta hala büyük ölçüde çok benzer başlıklar. Bu hikayede Hannah ve Beth Washington adlı iki kız kardeşin ölümüne neden olan aptalca bir şakadan bir yıl sonra, sekiz arkadaş birlikte bir hafta sonu geçirmek ve geçen yıl yaşananları en azından kısmen unutmak için ulaşılması zor bir dağdaki kulübeye geri döner…
Bu ilgi çekici hikayede çok geçmeden bölgenin tamamen güvenli olmadığı ve gençlerin etrafında, grubun yaptıklarının sonuçlarına katlanmasını isteyen birilerinin olduğu ortaya çıkar. Bu, Until Dawn içerisindeki olayların sadece bir başlangıcıdır. On bölüme ayrılmış olan hikâye sürpriz unsurlar, beklenmedik dönüşler ve bolca gerilimli anlar sunuyor. Oldukça az korku filmi izledim, bu yüzden korku veya dehşet hissettiğimi söyleyemem ama oyunun ağır atmosferini ve son bölümlere kadar oyuncuyu takip eden gizem duygusunu inkar etmek mümkün değil.
Bu, onlar hakkında ne kadar az şey bilirseniz o kadar tatmin edici olan hikayelerden biri. Blackwood Dağı’ndaki olaylara zaten aşina olanlar, Washington kardeşlere biraz daha odaklanan bir önsöz de dahil olmak üzere birkaç yeniden inşa edilmiş sahneyi dört gözle bekleyebilirler. Ancak bunlar tamamen önemsiz şeyler ve en önemli yenilik, açılış bölümünden sonra gelen ve bazı karakterlere yakında geri dönebileceğimizi ima eden iki ek sahne.
Başlık, interaktif film yamasından kaçınamazdı; bu ifadede çok fazla gerçek var. Oyun, karar verme ve zaman içinde belirli düğmelere bastığınız hızlı zaman olayı sekanslarının yürütülmesi ile etkileşimli sinematik aralara odaklanmıştır. Seçimler önemlidir ve bir sekansı kaçırmanın sonuçları vardır ama bunlar oyunun ilk yarısında oldukça yanıltıcıdır. Oyun, sürekli olarak tehlike hissini koruyor, ancak karakterlerin çoğunun olay örgüsü zırhı var. İşler ne kadar kötü giderse gitsin, olay örgüsü açısından artık ihtiyaç duyulmadıkları noktaya kadar hayatta kalıyorlar.
Hikayenin belirli bir aşamasında, sekiz gençten herhangi biri ölebilir, ancak doğru seçimleri yaparak hepsi de şafağa ulaşabilir. Bu yüzden eylemleriniz hakkında çok dikkatli düşünmeye değer. Yeniden yapıma eklenen bir dizi yeni erişilebilirlik seçeneği, oyuncuların oyunu beklentilerine ve yeteneklerine daha iyi uyarlamalarına olanak tanıyor. Mesela, oyuncular, QTE mekaniğinin işleyişini ve kumanda hareket algılamasını değiştirebilirler. Zaman dolduğunda, oyun tamamen duracak ve oyuncuların zaman baskısı olmadan uygun düğmeye basmalarına izin verecek.
Yukarıda bahsettiğim bu özellik, zayıf tepki sürelerinin bazı karakterleri öldüreceğinden endişe etmeden hikayenizi çok daha kolay kontrol etmenizi sağlar. Ayrıca oyunu, her sekansın otomatik bir zaferle biteceği şekilde ayarlayabilirsiniz, bu da başlığı bir film gibi daha da fazla hissettirir. Bazı insanlar bu durumdan şikayetçi olsa da kimsenin sizi erişilebilirlik seçeneğini kullanmaya zorlamadığını ve oyunun standart ayarlarda oynanabileceğini belirtmek gerekir.
İlk oyunumu herhangi bir erişilebilirlik özelliği olmadan tamamladım, ancak erişilebilirlik seçenekleri kupa toplarken çok kullanışlı oldu ve aynı sahneleri birkaç kez tekrar oynamayı çok daha keyifli bir deneyim haline getirdi. Belki de ikinci/üçüncü denemede veya bölümler yüklenirken sahneleri atlama seçeneği eklemekten zarar gelmez. Bununla birlikte, çoğunlukla ara bölümlerden oluşan bir oyunda atlamanın uygulanmasının zor olduğunu ve tamamen arzu edilmediğini anlıyorum.
Bununla birlikte, kahramanın tamamen hareket edebildiği oyun bölümleri en büyük değişikliğe uğradı. Bunlar sadece haritaya bakabileceğiniz ve hikayeyi ek ayrıntılarla tamamlamak için birkaç buluntu toplayabileceğiniz kısa anlar. Hiçbir şey kovalanmıyor, hiçbir şey avlanmıyor ve hiçbir bulmaca da yok. Oyunun bu kısmında Until Dawn bir yürüme simülatörüne bile benzeyebilir. Oyunun ilk versiyonu, belirli çekimlerde kahramanı takip eden statik bir kamera kullanmayı tercih etti. Bu tür bir oynanış, oyunun biraz Resident Evil serisinin eski oyunlarına benzemesini sağladı.
Bu yeniden yapımda ise oyun, tipik bir üçüncü şahıs kamerası kullanmaya karar verdi. Bu bazıları için küçük bir değişiklik olabilir, ancak bence oyunu keşfetmeyi yeniden taze ve çok daha çekici hale getiren gerçek bir oyun değiştirici. Orijinalinde, hız can sıkıcıydı ve kamera her zaman bakmanız gereken yerleri iyi göstermiyordu. Çekimler sık sık gereksiz yerlerde değişerek oyuncunun kaybolmasına ve bir kameradan diğerine atlamasına neden oluyordu. Until Dawn yapıtının bu yeni versiyonunu oynamak daha rahat ve her şey çok daha iyi görünüyor.
Bununla birlikte, açıkça görülebilen bir gecikmeyle çalışan hareketin kendisiyle ilgili bir sorun var. Karakterler orantısız ve çok yavaş yürüyor. Bu sorunun ne olduğundan tam olarak emin değilim, ancak beni kesinlikle oyundan düşürdü. Özellikle karakterin dönmesi gerektiğinde fark ediliyordu. Çok uzun sürdü ve çok rahatsız ediciydi. Peki, yeniden yapımı, orijinaline kıyasla sönük kılan nedir? Eski versiyonun çok daha iyi performans gösterebildiği ortaya çıktı… Görünüşe göre PlayStation 5, teknik olarak yeterli hıza sahip değil ve oyun saniyede otuz kare sınırında çalışıyor.
PlayStation Studios tarafının oyunları genellikle en az iki oyun modu sunarak kalite ve performans arasında bir seçim yapılmasına olanak tanırdı. Burada maalesef böyle bir seçenek eksikti. Genellikle oyunlarda performansa önem veririm, bu nedenle yeni Until Dawn ile ilk çarpışma zor oldu. İşleri daha da kötüleştirmek için yeniden yapımı bitirdikten hemen sonra, herhangi bir düşüş olmadan sorunsuz çalışan ve hala oldukça çekici görünen orijinaline atladım ve gördüm ki yeniden yapım, beklenen altmış kareyi çekmenizi engelleyecek hiçbir şey sunmuyor.
En azından ekranın üst ve altındaki siyah çubukları kapatabilmeniz iyi bir şey. Bu seçenek, aktarımın filmsel hissini artırmak için varsayılan olarak etkinleştirilmiştir, ancak geçen yılın Senua’s Saga: Hellblade II olayından sonra, oyuncuların böyle bir seçeneğin arkasında olmadığı açıktır. Bahsettiğim sınır dışında, büyük bir teknik hatayla karşılaşmadım. Sadece bir kez, merdiven kullanırken elimde tuttuğum bir fener garip danslar yapmaya başladı ve ekranın her yerine zıpladı. İlginç bir şekilde, oyunun her iki versiyonu da farklı bir motorda yaratılmış olmasına rağmen, aynı hatayı orijinalinde de buldum. Oyun, Unreal Engine 5 üzerinde çalışıyor.
Tüm çevre ve tüm karakter modellerinin görünümü değiştirildi. Görünümdeki her değişiklik hoş karşılanmadı ve internete yüklenen görüntüler, karakterlerin özellikle iğrendiği bir trajedinin habercisiydi. Oyunu inceledikten sonra durumun böyle olmadığını söyleyebilirim. Çoğunlukla, tasarım farklılıkları küçük ve genellikle erkeklerle ilgili; çoğunlukla farklı bir saç modeli veya daha fazla ayrıntıyla ilgili. Değiştirilmiş ışıklandırma ve dokuların çok daha yüksek kalitesi avantaja dönüşüyor. Her zaman yüzün yarısını kaplayan orijinaldeki o tanıdık karanlığa gerek kalmamış.
İlk bölümü oynarken, aslında stüdyonun Supermassive Games EKİBİNİN sanatsal yönüne saygı duymadığına dair endişelerim vardı. Gerçekten de orijinal maviyi turuncuya çeviren farklı bir ışıklandırma renk düzeni kullanılmış. Bu fark, oyunun başlangıcından yaklaşık 15 dakika sonra, gün batımından önceki sahnelerle ilgili olduğu için hızla önemsiz hale geliyor. Bu nedenle görseller hakkındaki izlenimlerim çoğunlukla olumluydu. Üçüncü şahıs kamerasının kullanımı sayesinde nihayet karanlık Blackwood Dağı’na daha yakından bakabiliyoruz. Oyuna bir fotoğraf modu eklemeye karar vermemiş olmaları daha da üzücü; kesinlikle bakılacak bir şey var.
Oyuncuları bölen şeyin müzikler olduğu ortaya çıktı. Müziklerden, korku filmleri için müzik parçaları yaratma deneyimine sahip Mark Korven sorumlu. Pozisyonun genç slasher havasına uyan şarkılar oyuna eklendi ama bu çok daha pop odaklı bir ses. Orijinal oyunun hayranları Oh Death gibi bazı çok güçlü parçaların yokluğunu fark edeceklerdir. Yeni albümün deneyimi bozduğunu düşünmedim, ancak belki de kovalamaca sahneleri için daha iyi müziklerden faydalanabilirdi.
Until Dawn oyununun yeniden yapımı, onu daha iyi bir versiyon haline getiren bazı fikirler sunuyor. Yeni üçüncü şahıs kamerası benim tarafımdan çok bekleniyordu ve iyi çalışıyor. Grafikler yeni neslin yeteneklerine uyarlandı ama çok büyük bir şikayet var, o da saniyede 30 kare. Yapılan değişiklikler kimseye ilginç gelmiyorsa ve 2.500 TL olarak belirlenen fiyat çok yüksekse, piyasada hala 700 TL üzerinden daha satın alınabilen orijinal versiyon mevcut.
Bu hala piyasadaki en iyi interaktif korku filmlerinden biri. Birkaç saat boyunca sizi şaşırtmayı ve içine çekmeyi başaran zekice yazılmış bir hikaye. Arkasında beklediğinizden daha fazlası olan bir slasher kendisi. Yakında, Until Dawn serisinin ikinci oyunu için bir teaser görecek miyiz? Umarım,; yeniden yapımı ne kadar takdir etsem de şimdiden yepyeni bir başlık deneyimlemek istiyorum.
