Hikayeye önem veren video oyunlarından, hatta genel anlamda sunulan “interaktif deneyimlerden” çok hoşlanıyorum. Müzik dünyasına karşı da bir ilgim var; en az dokuz senedir amatörce beste yapıyorum. Durum böyle olunca da We Are OFK isimli bu yeni yapıt oldukça ilgimi çekti. Eğer bilmiyorsanız, şu şekilde özetleyeyim: Bu oyunda OFK isimli bir bağımsız pop grubunun hikayesine tanıklık ediyoruz. Bu hikaye, beş farklı bölümde sunuluyor ve her bölümün sonunda gruba ait yeni bir müziği dinliyoruz. Evet, benim müzik tarzım çok daha ağır olsa bile bağımsız pop çok da sevmediğim bir tarz değil. Bu yüzden, bu oyuna bir şans vermek istedim.
Şimdi, bu müzik grubunun geçmişini tam olarak bilmiyorum. Gruptaki insanların video oyunu dünyası ile ne kadar ilgisi var, onu da bilmiyorum. Oyun üzerinde bu gruptan kimlerin, ne kadar çalıştığını da bilmiyorum. Açıkçası bunları araştırmaya da çok üşeniyorum; yaptığım genel bir izleme göre grup üyelerinin en azından bir kısmı oyunlara çok yabancı değil ama We Are OFK, sanki işi bilmeyen kişiler tarafından yapılmış gibi bir his verdi bana. Ayrıca oyun inanılmaz sıkıcıydı ki ben normalde bu tip interaktif deneyimlerden çok hoşlanırım. Bu oyunu da oynamayı istiyordum, kendisini merakla bekliyordum ama bir hayal kırıklığı yaşadım.
We Are OFK oyununun olumsuz yönlerine tam olarak geçmeden önce nasıl bir deneyimin sunulduğundan bahsetmek istiyorum. Bu aslında bir video oyunundan ziyade interkatif deneyim; bir oyun anlamında yapabilecek pek bir şey yok oyunun içerisinde. Yani, arka arkaya koyulmuş olan sahneleri izliyorsunuz, hikayeye tanıklık ediyorsunuz ve gerektiği zaman da diyalog seçimleri yapıyorsunuz. Her bölümün sonuna doğru göreceğiniz yeni müziklerde de klipleri “oynayabiliyorsunuz” ama burada da öyle çok anlamlı bir şey yaptığınızı söyleyemeyeceğim. Yani, bu yapıta giriş yaparken, oyun beklentiniz pek olmamalı.
We Are OFK ile benim problemim zaten “oyun elementleri” değil. Bunlara gelmeden önce, daha önce de söylediğim gibi oyun beş farklı bölümden oluşuyor ve her bölüm, beş hafta boyunca birer birer yayımlanıyor. Ayrıca, hoş bir detay olacak ki bölümlerin altında ne kadar süreceği de yazıyor. Aslında buna biraz sunum ögesi diyebiliriz; sonuçta görsel bir element ama zaten sunum haricindeki her şey de bu interaktif deneyimde ya başarısız, ya hata dolu, ya da anlamsız bir halde sunuluyor. Şimdi, dilerseniz bir sonraki başlık altında bu yapıtın bitmek bilmeyen ve çok rahatsız edici olan problemlerinden bahsedeyim.
We Are OFK ile yepyeni ama bir türlü anlayamadığınız bir dünyaya doğuyorsunuz
We Are OFK oyununda fark ettiğim en büyük problem, konuşulan şeyleri bir türlü anlayamıyor olmanız. Belki bunu normal bir şekilde video oyunu oynarken veya film bile izlerken fark etmiyor olabilirsiniz ama hikayelerdeki karakterler, hikayenin geçtiği evrendeki ögeler, hikayenin önemli noktaları ve daha çok fazla element, yazarlar tarafından çok akıllıca oyunculara/seyircilere aktarılıyor. Oynamış olduğum bu yapıt, böyle şeylerle hiç uğraşmıyor. Sürekli olarak farklı isimlerden bahsediliyor, ne olduğunu anlamadığınız markalar söyleniyor, hatta bazı özel isimlerin ne olduğunu bile anlamıyorsunuz.
Şimdi, böyle söylediğim diye bu tip konularda çok deneyimsiz olduğumu düşünmeyin. Ben özellikle bu tip oyunlardan hoşlanıyorum; hikayeye önem verilsin, ağır diyaloglar okuyayım filan istiyorum ama We Are OFK, temel elementleri bile sunamıyor. Yukarıda bahsetmiş olduğum problemler yüzünden birinci bölüm boyunca yaşanan olayların çoğunu anlamadım, hiçbir özel ismin ne olduğunu idrak edemedim. Oyunun ana karakterlerini bile ikinci bölümün sonunda ismen tanımayı başarabildim. Hikayeyi odak noktasında bulunduran ve hatta hikayeden başka bir şeye sahip olmayan bir oyun için çok kötü bir durum bu.
We Are OFK, aynı zamanda kendisini çok dolu göstermeye de çalışıyor. Mesela, oyunun hikayesi boyunca yaptığınız diyalog seçimleri hiçbir şeyi değiştirmiyor. O zaman neden diyalog seçimi yapılıyor? Muhtemelen geliştirici ekip, interaktif bir şeyler olsun istiyor sunulan deneyimin içerisinde ama anlamsız işte her şey. Ayrıca, oyunda karakterlerimizin akıllı telefonlarından mesaj görüşmelerine de tanıklık edebiliyoruz ve burada da gönderilecek mesajları seçebiliyoruz. Tahmin edebileceğiniz üzere buradaki seçimler de hiçbir şey ifade etmiyor ve üstüne üstlük, oyunda hata var ve size gelen mesajlar görünmüyor.
We Are OFK oyununun neredeyse yarısı, mesajlaşmalar üzerinden geçiyor ve bu mesajlaşma sisteminde, karşınızdaki kişinin yazdığı şeyleri çoğunlukla görmüyorsunuz. Bu yüzden sürekli kendi kendinize konuşuyorsunuz ve yaptığınız mesaj seçimleri zaten hiçbir şey ifade etmiyorken, şimdi ne için seçim yaptığınızı bile bilmiyorsunuz. Bu tabii ki bir tasarım hatasından ziyade basit bir oyun içi hata ama birinci gün güncellemesi ile bile kendisi düzeltilmedi. Bu yüzden de hataya inceleme yazımda yer vermek istedim; eğer bu oyunu ilk günden oynayacaksanız, sizler de aynı deneyimi yaşayacaksınız.
Hikaye, gerektiğinden çok daha kişisel hissettiriyor ve bu yüzden de kısa bir sürede sıkıyor
We Are OFK, ne yazık ki beni çok kısa bir süre içerisinde kendisinden soğutan bir oyun oldu. Bunun nedeninin bir kısmı, daha önce bahsetmiş olduğum hatalar. Bir diğer kısmı da hikayenin net olarak sıkıcı olması. Yani, oyunun içerisinde hem video oyunu dünyasından bazı hikayeler anlatılıyor, hem müzik dünyasına değiniliyor, hem de karakterlerin kişisel olaylarına değiniliyor. Ben burada söylediğim her elementlere ilgi duyan bir kişiyim ama ona rağmen anlatılan her şey bana çok sıkıcı geldi. Özellikle de karakterlerin kişisel hikayeleri, hiçbir ilgi çekicilik taşımıyordu. Yani, “Reality TV” bile sahteyken, bu oyun sıkıcı bir seviyede gerçek.
We Are OFK ile anlatılan hikaye sıkıcı ve elementler de doğru dürüst sunulamıyor. Ayrıca oyunda çok kritik hatalar da var ama en azından hikayede karşınıza çıkan karakterlerin büyük bir kısmı renkli ve/veya benzersiz kişilikleri ile kendilerini hemen sevdirmeyi başarıyor. Evet, bazı karakterler aynı anda hem renkli taraflarını sunup, hem de klişe olayları ile biraz beni esnetmiş olsa bile karakterlerden genel anlamda memnun kaldım. Bu karakterler için yazılmış olan diyaloglar da ortalama üstüydü. Diyaloglar biraz aşırı “relatable” olmaya çalışıyor oyuncu ile ama bu da benim zaman zaman görmezden gelebileceğim bir şey.
Oynanabilir müzik kliplerinden bahsetmek gerekirse de bu noktada sadece ilk bölümün müziğinden bahsedebiliyorum. Bu bölümde de karakterimizi farklı durumlarda ve farklı ortamlarda kontrol edip, bazı ögeler topluyoruz. Yani, öyle çok yepyeni bir boyuta geçiyor sanmayın oyun, diyalog seçimi yapmanın bir tık üstünde interaktiflik sunuluyor. Hatta bu interaktiflik, diğer bölümlerde biraz daha geriye düşüyor. İlk bölümdeki oynanabilir klip bence diğer bölümlerden çok daha iyiydi. Bölümlerin genel kalitesi hep bir sonrakinde daha ileriye gitse bile müzik kliplerindeki oynanabilir elementler daha geriye gidiyor.
We Are OFK oyununun kontrol edilebilir müzik videosu anları da ne yazık ki sunulan deneyimi kurtarmaya yetmiyor. Oyunda verilen genel hava genellikle müzik grubunun kendi reklamını yapıyor olması ve aslında bu da gayet doğal görünebilir; oyun sonuçta OFK grubunun nasıl kurulduğuna değiniyor, grup üyelerinin başından geçen olayları anlatıyor ama sunulan deneyim eğlenceli olmadığı için kendinizi sürekli bir reklam izliyormuş gibi hissedebiliyorsunuz, grup üyelerinin “aman çok zor günler geçirdik” tavırları sinir bozucu olmaya başlıyor. Yalnız, merak etmeyin; bu yapıtın tamamı da kötü sayılmaz, iyi yönleri de var.
We Are OFK, en azından müzikleri sayesinde günü biraz da olsa kurtarmayı başarıyor
We Are OFK, hikaye ve oyun deneyimi konusunda benim için büyük bir hayal kırıklığı yaratmış olsa bile sunum tarafında yaptığı şeylerle aslında günü kurtarmayı başarıyor. Her şeyden önce oyunun görselliği, sizlerin de inceleme yazıma eklemiş olduğum görsellerden görebileceğiniz üzere çizgi filmsel bir yapıya sahip. Bu yapının üzerine gelen karakter tasarımları, mekan tasarımları, ufak tefek görsel efektler ve kullanılan renk paleti, sanat tasarımı tarzı ile birleştiği zaman benzersiz bir görsellik sunuyor. Eğer çizgi film tarzında görünen oyunlar hoşunuza gitmiyorsa, yapacak bir şey yok ama tarzı sevenler için görüntüsüne aşık olunabilecek bir oyun.
Performans tarafında bahsedilebilecek bir şey yok. Oyunu aslında PlayStation 5 konsolumda deneyimledim ama sunulan deneyim zaten tamamen interaktif bir çizgi film olduğu için performans tarafında hiçbir sıkıntı yaşanmıyor. Yani, bu deneyimi gayet stabil bir 60 FPS olarak yaşayabiliyorsunuz. Oyunda pek bir yükleme ekranı da yok ama olanlar da çok hızlı bir şekilde geçiyor. Alakalı bahsedebileceğim tek kötü nokta, oyunun animasyonlarının biraz basit olması. Yani, bu basitlik aslında sanat tasarımı ile uyuşuyor diye düşünebilirsiniz ama belli bir özensizlik ve kalitesizlik var. Animasyonların üzerinde biraz daha durulabilirdi.
Müzik tarafında ise We Are OFK, gerçekten parlıyor. Zaten karşımızda bir müzik grubunun interaktif deneyimi var. Eğer müzikler başarısız olsaydı, tüm hayatı sorgulamamız gerekirdi. Her neyse, yaşadığınız deneyim boyunca arka planda duyduğunuz müziklerden ve ufak tefek ses efektlerinden tutun da grubun tamamlanmış şarkılarına kadar her şey gerçekten mükemmel. Bağımsız pop benim sevdiğim bir tarz değil, bu yüzden de OFK grubunu bu oyun haricinde dinlemeyeceğim ama yine de grubun yetenekli olduğunu göremeyecek ve yapılan müziklerin kaliteli olduğunu göremeyecek kadar da kör değilim.
Durumu özetlemek gerekirse We Are OFK, görselliği ve müzikleri ile beni kazanıyor ama geriye kalan her şeyi ile kaybediyor. Bu noktada oynanış elementlerinin kesinlikle bir önemi yok. Daha çok hikaye tarafındaki problemler ve oyun hataları yüzünden puan kırıyorum. Ayrıca bu oyunu önermem de çok zor. Yani, sadece bağımsız pop tarzı müzikleri seviyorsanız belki bu yönden oyun ilginizi çekebilir. Ayrıca, OFK grubunu biliyorsanız da kendilerinin hayatını görmek ilgi çekici olabilir ama onun haricinde önermesi çok zor bir oyun bu. Müzik türü ve/veya grup ile alakanız yoksa, daha ilk bölümden sıkılabilmeniz çok mümkündür.
